ฌอห์ณ จินดาโชติ (อังกฤษ : Sean Jindachot) เกิด 27 ตุลาคม พ.ศ. 2531 เป็นนักแสดงและพิธีกร ชาวไทย เข้าสู่วงการและเริ่มเป็นที่รู้จักจากการแสดงละครเรื่อง กลิ้งไว้ก่อนพ่อสอนไว้ ในบทของกึกก้อง และละครเรื่อง เล่ห์รตี ในบทเสกข์ สุทธกานต์ ในปี 2558 และละครเรื่อง เงาอโศก ในบท มนไท ในปี 2559
ฌอห์ณ จินดาโชติ ชื่อเดิม อดัม จินดาโชติ เกิดเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2531 ฌอห์ณเป็นน้องชายของพลอย จินดาโชติ สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย และสำเร็จระดับอุดมศึกษาจากคณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ฌอห์ณ จินดาโชติ มีผลงานเป็นทั้งนักแสดง ถ่ายแบบนิตยสาร และ พิธีกร เข้าสู่วงการและเริ่มเป็นที่รู้จักจากการแสดงละครเรื่อง กลิ้งไว้ก่อนพ่อสอนไว้ ในบทของกึกก้อง และมีผลงานภาพยนตร์เรื่อง มอญซ่อนผี รับบท นิก
ฌอห์ณ จินดาโชติ เผยภาพคุณปู่ บอกเลยหล่อเหมือนกันเป๊ะ
โลดแล่นอยู่ในวงการบันเทิงมานานทั้งพี่ทั้งน้อง สำหรับบ้านจินดาโชติ ของพระเอกหนุ่ม “ฌอห์ณ และพี่สาวสุดที่รัก พลอย ซึ่งต้องบอกเลยพี่น้องบ้านนี้เขารัก และผูกพันกันสุดๆ ตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันนี้ ก็มักจะเห็นทั้งคู่ไปไหนด้วยกันทั้งครอบครัวตลอด
ล่าสุด สาวพลอย ได้โพสต์ภาพ คุณปู่ คุณย่า โดยเคียงข้างก็มี พลอย และ ฌอห์ณ สมัยเด็กๆ ขนาบข้าง พร้อมข้อความว่า ” วันนี้วันเกิดคุณปู่เลยได้เข้าไปกราบสวัสดี แล้วได้มีโอกาสถ่ายรูปเก่าที่ติดอยู่บนกําแพงรูปนี้มา รู้เลยว่าฌอห์ณคล้ายใคร แต่คมไม่เท่าคุณปู่นะ #historythatmadeus #photographyfromthepast”
“ฌอห์ณ จินดาโชติ” สูญเสียคุณปู่ โพสต์เล่าถึงลูกผู้ชายในความทรงจำ หนุ่มนักแสดง “ฌอห์ณ จินดาโชติ สุดเศร้า หลังต้องสูญเสีย คุณปู่ชุมพล อันเป็นที่รักอย่างไม่มีวันกลับ โพสต์บรรยายความทรงจำไว้ในอินสตาแกรมส่วนตัวว่า..
ฌอห์ณ จินดาโชติ
“ข้อความจาก จินดาโชติ ถึง จินดาโชติ เมื่อเสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น ว่าปู่จากไปแล้ว เสียงแผ่วเบา ในอดีตของ ลูกผู้ชายรุ่นใหญ่ ฝากถึง หลานชายของเขา ก็ดังขึ้นและพาย้อนกลับ ไปถึงเรื่องที่เน้นย้ำ อยู่เสมอ มานานกว่า 30 ปี มีเรื่องเดียว “เราเป็นลูกผู้ชาย เราต้องดูแลครอบครัวนะ คิดดี ทำดีเอาไว้ อดทนให้มาก แล้วมันจะดี” เป็นภาษาปักษ์ใต้
พร้อมตบหัว นั้นคือประโยคสุดท้าย ก่อนการจากลาจะมาถึง แต่ใครจะคิดว่านั้นคือ ประโยคสุดท้ายของผู้ชายท่านนี้จะให้มา .. เวลามันผ่านไปเร็วเกินไป ความทรงจำนี้มีร่วมกันก็เช่นเดียวกัน ปู่มักพูดเสมอว่า มีไรให้เขียนมา เพราะมันจะอยู่ได้ยาวกว่า การบอกกล่าว ผมก็เคยเขียนถึงปู่
ปู่ก็เคยเขียนถึงผมเหมือนกัน แต่ต่างกันตรงที่ การเขียนในครั้งนี้ คือ การเขียนถึงการจากลา ซึ่งมันยากเกินไป ปู่เคยพูดเสมอว่า การจากลา คือ การเปลี่ยนแปลงไม่สู่บทใหม่ และทุกบทใหม่ คือการเรียนรู้ไม่จบสิ้น ขอให้การเปลี่ยนแปลงไปสู่บทใหม่บทนี้นี้เป็น บทที่ดีสำหรับปู่ ขอให้ปู่ได้มีความสุขที่อยู่ตรงนั้น คอยเฝ้ามองและเป็นกำลังใจให้ จินดาโชติ ทุกๆคน
ไม่ต้องห่วง เราทุกคนจะสานต่อเจตนารมณ์ และความตั้งใจขอปู่ต่อไป เราทุกคนจะดูแลกันและกันให้ดี เราคือเรา เราคือลูกหลาน ของปู่ และแน่นอนเราคือ จินดาโชติ
จาก.จินดาโชติ
ปล. ปู่เคยเขียนสั้นให้ผมว่า “ให้” พร้อมพูดด้วยสำเนียงใต้ปนขำ ว่า ปู่ให้เรา เราให้คนอื่นต่อไปนะ นี้แหละครับ ปู่ผม แกให้จนถึงวินาทีสุดท้ายหลับให้สบายนะครับปู่ รักและภูมิใจเสมอ ที่ได้เป็น จินดาโชติ แล้ววันนึงเราจะได้เจอ พูดคุย และเขียนให้กันอีกนะครับ เมื่อวันนั้นมาถึงเราคงมีเรื่องให้คุยและเขียนถึงกันเยอะเลยครับ แล้ววันนึงเราจะได้เจอกันอีกครับ… #jindacollection
