สัมผัสประสบการณ์ในการนั่งชมละครเวทีในรูปแบบใหม่ที่จะทำให้คุณดูไป เสียงสันหลังไป กับบรรยากาศหลอนๆ ในละครเวทีผี 5 มิติ “นั่งติดผี The Shock On Stage” จากทีมงานรายการThe Sock FM นำโดย “ป๋อง-กพล ทองพลับ” ร่วมกับ “ซีเนริโอ” นำเรื่องเล่าหลอนๆกว่า 20 ปี มาเล่าถ่ายทอดเป็นเรื่องราวโดยมีนักแสดงร่วมถ่ายทอดความสยอง น่ากลัว ชวนขนลุก
ถ้าใครเป็นแฟนรายการผีๆ อย่าง “The Shock” ไม่ควรพลาดละครเวทีเรื่องนี้เด็ดขาด เพราะการันตีความน่ากลัวด้วยระบบลูกเล่นที่เข้าถึงที่นั่งคนดู 5 มิติ ว่าคุณจะนั่งติดผี บวกกับบรรยากาศอันมืดมน มีเพียงแสงไฟจากบนเวที และความระแวงที่เกิดขึ้นรอบๆตัว ซึ่งเราไม่มีทางรู้ตัวเลยว่าจะเกิดอะไร หรือผีจะโผล่มาตรงส่วนไหนได้บ้าง
ความน่าสนใจของละครเวที “นั่งติดผี” ไม่ใช่แค่เรื่องผีๆ น่ากลัวๆ แต่มันผสมปะปนไปด้วยมุกตลกจากเหล่าดีเจคลื่นผี นำโดย “ป๋อง-กพล” และผองเพื่อน มาสาดมุกตลก นั่งเล่าที่มาที่ไปของเรื่องราวหลอนๆ ก่อนจะส่งต่อเข้าเรื่องการแสดงสลับสับเปลี่ยนกับการนั่งเล่า และทำกิจกรรมร่วมกับคนดูชนิดที่ถึงขั้นเรียกขึ้นไปแจมบนเวที ทั้งสนุก เรียกเสียงฮา และหลอนไปพร้อมๆกัน
พูดถึงเรื่องบททั้งหมด อาจจะมีบางมุกที่ขำบ้าง แป็กบ้าง แต่ในเรื่องของลำดับเรื่องที่พยายามกระตุ้นความหลอนขึ้นเรื่อยๆก็ถือว่าทำได้โอเคในระดับหนึ่ง ไม่ถึงกับน่ากลัวมากจนทนดูไม่ได้ จังหวะเสียงดังที่ทำให้คนดูสะดุ้งตกใจคืออีกช่วงหนึ่งที่ทำได้ถูกจังหวะ ส่วนนักแสดงทุกคน แม้ว่าจะไม่ใช่ดาราดังๆเบอร์ใหญ่มากมาย แต่ทุกคนเล่นใหญ่ เล่นสุด ตามแบบฉบับละครเวที โดยเฉพาะสาว “ซิลวี่ เดอะสตาร์” อีกหนึ่งนักแสดงที่ทุกคนปรบมือให้เธอกับความเต็มที่ในบทบาทของตัวละครในเรื่อง
“นั่งติดผี” นั่งดูไป ระแวงไป มีผีโผล่ตุ้งแช่! มาให้ตกใจตามแบบฉบับเรื่องผีๆของไทย มีด้วยกันทั้งหมด 3 เรื่อง ทั้งเรื่อง “ห้องดับจิต , บังกะโลผีสิง และ ชฎาอาถรรพ์” เนื้อเรื่องแตกต่างกันออกไป แต่ก็ไม่ฉีกไปจากความน่ากลัวแบบเดิมๆสักเท่าไหร่ เพราะทุกเรื่องล้วนมาจากเรื่องเล่าจากคนที่โทรมาเล่าในรายการเดอะช็อค
อาจเป็นเรื่องจริง หรือไม่จริงบ้าง ล้วนแล้วแต่เป็นความเชื่อส่วนบุคคล แต่ท้ายที่สุดแล้ว นอกจากความสนุกสนานที่ได้รับจากการนั่งชมละครเวทีเรื่องนี้ ประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ที่อาจจะดูน้อยเกินไป ยังไม่เต็มอิ่มเท่าที่ควร แต่เราก็ได้ข้อคิดหลายๆอย่าง ทั้งความคิด ความเชื่อ ชีวิตหลังความตาย ว่าสุดท้ายแล้ว เราควรใช้ชีวิตทุกวันให้มีค่า ใช้ทุกวันให้เหมือนวันสุดท้ายของชีวิต เพราะเราไม่มีวันรู้ว่า เราจะหมดลมหายใจไปเมื่อไหร่ อาจจะเป็นวันนี้หรือพรุ่งนี้เป็นก็ได้
