อวัยวะที่มองเห็นในทารก “ดวงตา” กระจกตาและดวงตามีขนาดเล็ก กล้ามเนื้อตายังคงอ่อนแอมากและการเชื่อมต่อประสาทระหว่างปลายประสาทส่วนปลายและศูนย์ในสมองที่มีความรับผิดชอบสำหรับวิสัยทัศน์ที่ยังไม่ได้จัดตั้งขึ้น ด้วยเหตุนี้บุตรหลานดูไม่ดีไม่แยกแยะเค้าโครงที่ชัดเจนและตอบสนองต่อจุดสว่างและสว่างเท่านั้น กับชีวิตของทารกทุกวันกล้ามเนื้อเติบโตและพัฒนาในตัวเขาซึ่งทำให้เลนส์, กระจกตาเพิ่มขึ้นในปริมาณวิสัยทัศน์จะกลายเป็นชัดเจนและมีสติมากขึ้น หลังคลอดดวงตาจะถูกยึดติดไว้ภายในสถานที่เพียงอย่างเดียวหลังจากผ่านไปสองสัปดาห์แล้วจะเห็นได้ชัดเจนว่าเด็กเป็นโรคตาเหล่หรือไม่ แน่นอนดวงตายังคงสามารถแยกย้ายกันไปได้ แต่ทุกๆวันจะมีการประสานงานและประสานงานกันมีความเห็นว่าในช่วงสองสัปดาห์แรกเด็ก ๆ จะเห็นภาพสองมิติแบบคว่ำ และหลังจากการทำงานหนักของกล้ามเนื้อและการโหลดภาพที่คงที่แล้วเด็ก ๆ ก็จะเริ่มเห็นทุกอย่างใน แบบฟอร์มที่ถูกต้องตามคาด แน่นอนว่าสมมติฐานนี้ไม่ได้รับการยืนยันใด ๆ เนื่องจากความคิดเห็นนี้ได้รับการยืนยันและหักล้างในอีกสองสัปดาห์ทารกสามารถแยกแยะวัตถุขนาดใหญ่ที่มีความสว่างและติดตามได้หลังจากเคลื่อนไหวช้า เด็กมีภาวะสายตายาวที่มีมา แต่กำเนิดพวกเขาเห็นดีขึ้นในระยะทางที่ดีจากตัวเอง ความกว้างของสนามของพวกเขาในการมองเห็นมีขนาดเล็กเด็กเห็นได้อย่างชัดเจนเพียงวัตถุเหล่านั้นที่อยู่ตรงหน้าของเขาและไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งที่อยู่ด้านข้างหรือด้านหลังใบหน้าของแม่และหน้าอกของเธอเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอเด็ก ๆ ต่างจากวันแรกของชีวิตซึ่งเป็นสัญชาตญาณในอีกสองเดือนเด็กก็แยกแยะวัตถุได้ดีและสามารถมองเห็นในแนวนอนได้ แต่เพื่อให้ทารกเห็นในแนวตั้งกล้ามเนื้อตาต้องเกิดขึ้นหลังจากนั้นลูกน้อยก็สามารถยกตาขึ้นและลงได้ ค่อยๆทุกอย่างจะฟอร์มและทารกจะเห็นในระนาบทั้งหมดนอกจากนี้เด็กสามารถที่จะปฏิบัติตามของเล่นหรือวัตถุที่จะย้ายจากด้านหนึ่งไปข้างหนึ่งเด็ก ๆ พยายามที่จะเข้าถึงสำหรับวัตถุและยังสามารถพยายามที่จะคว้าพวกเขา วิสัยทัศน์กล้องส่องทางไกลปกติจะเกิดขึ้นเฉพาะเมื่อสิ้นปีแรกของชีวิต และเพียงห้าปีวิสัยทัศน์จะเหมือนกับในผู้ใหญ่พัฒนาวิสัยทัศน์ของเด็กตั้งแต่เดือนของอายุที่เป็น poveshat ทารกเปลในการเคลื่อนย้าย – มันเป็นของเล่นเด็กแรกตัวแทนระงับกับของเล่นบนภูเขาที่มีกลไกไขลานของเล่นหมุนและเสียงไพเราะ เบื้องหลังวัตถุที่เคลื่อนที่เด็กวัยหัดเดินดูด้วยความสนใจและฟังเพลง แขวนมือถือไม่เกินศีรษะของเด็ก แต่เหนือหน้าท้องประมาณ 30 ซม.เด็กจะต้องแสงแดดเพื่อทำให้เกิดการระคายเคืองกับตัววิเคราะห์ซึ่งจะทำให้กล้ามเนื้อตาเคลื่อนที่ได้ ในเวลากลางคืนขอแนะนำให้ปล่อยแสงกลางคืนไว้ ไปพบหมอจักษุแพทย์ทุกสามเดือนในช่วงปีแรก ๆ ของชีวิตเขาจะเห็นการสร้างระบบภาพของเด็กที่ถูกต้อง
