จากกรณีที่กลุ่มเพื่อนนิเทศจุฬาฯ รุ่น 40 ได้เขียนจดหมายถึง ‘พลอย-เพลิน’ ลูกสาวฝาแฝดของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา โดยใจความในจดหมายได้กล่าวถึง ‘พ่อของเพื่อน’ นายกรัฐมนตรี ผู้นำของประเทศ ในจดหมายยังระบุให้ นายกรัฐมนตรี แสดงความรับผิดชอบด้วยการลาออกจากตำแหน่ง เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้ที่มีความรู้ความสามารถเข้ามาบริหารประเทศตามวิถีทางในระบอบประชาธิปไตย โดยในท้ายจดหมายได้บอก ‘พลอย-เพลิน’ ให้ฟังเสียงของเพื่อน ลองยื่น “กำไลหินใจเย็น” เส้นเดิมส่งให้พ่ออีกครั้ง แล้วขอให้พ่อลาออก พวกเราเชื่อมั่นว่าเสียงของ ‘พลอย-เพลิน’ สำคัญต่อพ่อเสมอ
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
ต่อมาวันที่ 2สิงหาคม “ครูลูกกอล์ฟ” ออกมาโพสต์เล่าความในใจและความจริงเรื่องจดหมายสำคัญ ผ่านทางเฟซบุ๊ก LG and Friends โดยระบุว่า “ความในใจและความจริงเรื่องจดหมายสำคัญ แม้ลูกกอล์ฟจะดูเหมือนเป็นคนเปิดเรื่องการเขียนจดหมาย แต่ “ความคิดริเริ่ม” ไม่ได้มาจากลูกกอล์ฟ เหตุการณ์ครั้งนี้ มีหลายอย่างที่สอนลูกกอล์ฟว่า แม้เสียงลูกกอล์ฟจะดังแค่ไหนในสังคม เมื่ออยู่ท่ามกลางกลุ่มเพื่อนที่โตมาด้วยกัน เสียงของเราเท่ากัน
ความจริงข้อแรก
ลูกกอล์ฟเป็นคน “ไม่เห็นด้วย” กับการเขียนจดหมายมาโดยตลอด ความคิดนี้เกิดขึ้นจากเพื่อนกลุ่มนึง ที่พยายามเสนอแนวคิดมาเป็นปี ว่าต้องทักเพื่อนไป แล้วโดนเพื่อนในรุ่นคนอื่น รวมถึงลูกกอล์ฟ ตำหนิและด่ามาโดยตลอด เพราะที่ผ่านมารุ่นเรา เคารพความเป็นส่วนตัวของเพื่อนเรา เคารพแค่ไหน? ลองดูจากข้อมูลที่แทบจะหาไม่ได้เกี่ยวกับเพื่อนเรา ตั้งแต่รัฐประหาร เพราะพวกเรา “เงียบ” มาตลอด เงียบจนสังคมไม่มีข้อมูล เงียบจนสำนักข่าวไม่มีรูปใหม่ ๆ ไปลง นั่นคือระดับความเคารพในความเป็นส่วนตัวของเพื่อน ที่เรามอบให้เสมอมา
ความจริงข้อสอง
ระหว่างการประชุมลูกกอล์ฟโหวตแพ้บ่อยมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง font เรื่องฤกษ์ และอีกหลาย ๆ เรื่อง รวมถึงหลาย ๆ ข้อความที่โดนโหวตทิ้งไป ขั้นตอนทั้งหมด มันเป็นตัวแทนของประชาธิปไตยมาก ๆ
ความจริงข้อสี่
แม่ของเพื่อนคนนึง ได้ทำการดูดวงให้ลูกกอล์ฟ (ปกติลูกกอล์ฟไม่ดูดวง) แล้วบอกลูกกอล์ฟว่า ชีวิตลูกกอล์ฟดีมาก แบบมากกกกกกกก แทบทุกมิติ แต่ให้ “ระวังเรื่องเพื่อน” เพราะพวกเขาจะนำปัญหามาให้แก้เสมอ ตอนฟังก็แอบคิดในใจว่า “จริงด้วย” ถ้าไม่มีเพื่อนพวกนี้ คงไม่ปวดหัวขนาดนี้ แต่ถ้าวันนี้ ลูกกอล์ฟเลือกจะไม่ฟังเสียงเพื่อน ชื่อเพจลูกกอล์ฟก็ไม่ควรเป็น LG and Friends
ความจริงข้อที่ห้า
คนริเริ่ม เขียนจดหมาย ชื่อ สิงห์ และ บีม และเพื่อนอีกจำนวนนึง คนเหล่านี้โดนเพื่อนด่ามาตลอดหลายปี วันนี้พวกมันคงยิ้มแก้มแตก และนอนไม่หลับไปหลายวัน “สิ่งที่คนในสังคมที่ไม่เห็นด้วย กำลังทำกับพวกเรา ไม่ว่าจะด่า วิจารณ์ โต้แย้ง ถกเถียง “มันคือสิ่งที่เราเคยทำกับ สิงห์ และ บีม” มาแล้วทั้งสิ้น ไม่ใช่เรื่องใหม่
จดหมายฉบับนี้เขียนจากคนที่เป็นไข่แดง (สนิทมาก) ไข่ขาว (สนิทพอควร) และรับฟังความเห็นจากเปลือกไข่ (ไม่ค่อยสนิท) นอกจากนี้พวกเราที่เป็น ไข่แดง ไข่ขาว และเปลือกไข่ เข้าใจดีว่า ท่านที่อยู่นอกเปลือกไข่ อาจจะไม่ได้เข้าใจความสัมพันธ์อันซับซ้อนของพวกเรา พวกท่านจะด่าพวกเรา จะวิจารณ์พวกเรา จะเขียนจดหมายออกมาโต้ จะทำอะไร ก็เป็นสิทธิ์ของท่าน
วันนี้ลูกกอล์ฟได้พูดความจริงแล้ว รูปที่พวกท่านเห็นอยู่นี้ เป็นรูปที่มีความหมายทางใจกับกลุ่มเพื่อนนิเทศจุฬาฯ รุ่น 40 ที่มีชื่อในจดหมายมากที่สุด มันคือรูปตอนงานกีฬาฯ เฟรชชี่ (2547) ที่พวกเราได้รางวัลชนะเลิศ พวกท่านอาจจะไม่รู้ว่าคนใต้หน้ากากคือใคร แต่พวกเรามากมาย จำได้ไม่มีวันลืม
หากมีข้อสงสัยเกี่ยวกับจดหมายต่อจากนี้ ไม่ต้องถามลูกกอล์ฟ ให้ติดต่อเมล 40soodza4ever@gmail.com เท่านั้น เมลนี้ใช้ได้จริง ๆ มีคนในรุ่นมากมายพร้อมคุยกับคุณ ลูกกอล์ฟรับแรงปะทะแทนเพื่อนมามากพอแล้ว ขอบคุณค่ะ”
