พูดได้เลยว่าหายหน้าหายตาไปนาน สำหรับนักร้องรุ่นใหญ่ อ่ำ-อัมรินทร์ นิติพน ที่ล่าสุดเจ้าตัวโผล่มาร่วมงานแถลงข่าวคอนเสิร์ตแห่งปี Green Concert #22 The Lost Rock Songs และด้วยบุคลิกภาพที่ดูสดใสแข็งแรงขึ้น หลังจากที่ก่อนหน้านี้เจ้าตัวเคยมีปัญหาสุขภาพและหนี้สินรุมเร้าอยู่นานหลายปี
โดยหลังจากเสร็จสิ้นงานแถลงข่าว อ่ำ อัมรินทร์ก็ได้ออกมาเปิดใจกับสื่อมวลชนถึงชีวิตที่เปลี่ยนไปของตนเอง โดยยอมรับว่าตอนนี้หลายๆ อย่างกำลังดีค่อยๆ ดีขึ้น ทั้งในด้านสุขภาพและการทำงาน ก่อนออกปากเชื่อมรสุมที่ผ่านมาเป็นเพราะกฎแห่งเวรกรรม ที่ทำให้ตนต้องชดใช้อย่างแสนสาหัส
ชีวิตของเราที่ผ่านมามันค่อนข้างจะมีวิกฤต ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ?
“เลยไปแล้วครับผม สบายแล้วครับ กว่าจะผ่านได้เหนื่อยมาก เพราะก่อนหน้าที่จะบวชก็ทุลักทุเลมากๆ แต่พอได้บวชแล้วสึกมามันก็เหมือนเรามีสติมีสมาธิมากกว่าเดิม และทำให้เราเข้าใจชีวิตว่าเราควรเดินหน้าต่อไปยังไงดี”
ยังมีหนี้สินที่ต้องจ่ายอยู่อีกไหม ?
“มีครับ แต่ทุกวันนี้ก็ทยอยจ่ายอยู่เรื่อยๆ เจ้าหนี้เขาเข้าใจผมดี ถามว่าหนี้เยอะไหม เอ่อ…ก็เยอะครับ แต่ไม่เยอะมาก สบายมากครับ จริงๆ ผมมองว่าการดูแลร่างกายให้แข็งแรงแบบนี้เป็นเรื่องยากกว่าอีก คืออะไรที่เขาช่วยเรามาแล้ว เราก็ต้องสำนึกในบุญคุณของคนที่ช่วยเราด้วย รวมถึงเราเองก็ต้องพยายามหาทุกวิธีทางคืนสิ่งต่างๆ กลับไปให้เขาให้ได้ อันนี้ผมพูดถึงเจ้าหนี้นะครับ เจ้าหนี้ผมน่ารักทุกคน”
แสดงว่าเราเองก็พยายามประหยัดมากขึ้น ?
“ใช่ครับ จริงๆ เมื่อก่อนผมนี่มีเงินในกระเป๋าเยอะมาก แต่เดี๋ยวนี้ขอโทษนะครับ ขนาดแค่จะขึ้นทางด่วนผมยังคิดเลย คือถ้าไม่รีบจริงๆ เราก็ไม่ขึ้นดีกว่า เอาเงินไปกินอาหารอร่อยๆ ดีกว่า ก็ใช้ชีวิตเขี้ยวขึ้น”
ย้อนกลับมาที่เรื่องสุขภาพเราบอกว่าไม่ค่อยแข็งแรง พอจะบอกได้ไหมว่าป่วยเป็นอะไร ?
“ตอนนี้เหมือนคนปกติแล้วครับ แต่ก็ยังมีโรครูมาตอยด์ หรือ โรคกระดูกอักเสบ ที่ต้องรักษาอยู่เรื่อยๆ แต่ตอนนี้ผมกลับมารักษาด้วยตัวเองแล้วนะครับ คือไม่ใช้ยาปฏิชีวนะแล้ว เอ่อ…ด้วยความที่ผมเป็นคนเชื่อที่เรื่องกฎแห่งกรรมมากๆ ผมเลยคิดว่าช่วงชีวิตที่ผ่านมาของผม มันคือช่วงที่ผมต้องชดใช้กรรมแบบแสนสาหัส และสุดท้ายผมก็สามารถผ่านมันมาได้ด้วยดี”
“ตอนนี้ผมก็เลยอยากจะชดใช้กรรมของผมด้วยการบริจาคเลือดกับสภากาชาด ทุกๆ 3 เดือน ก็เลยทำให้การรักษาโรครูมาตอยด์ของผมหยุดไป ไม่มีการใช้ยาปฏิชีวนะแล้ว เพราถ้าหากใช้ยาผมจะไม่สามารถบริจาคเลือดได้ นอกจากนั้นแล้วทุกวันนี้ผมก็ยังหันมาออกกำลังกาย และก็พักผ่อนให้เพียงพอ ทานอาหารให้พอดี บริหารจิตเราให้นิ่ง เท่านี้ก็อยู่ได้แล้วครับ”
“ชีวิตผมเมื่อก่อนนี้มันแย่มากครับ เหมือนเปรต ทำอะไรไม่ได้เลย แขนขาไม่สามารถขยับได้ มือบวมข้อบวม แต่ว่าผอม ผิดกับตอนนี้เลยครับที่แข็งแรงขึ้นมาก”
เราบอกว่าช่วงนี้แข็งแรงขึ้น แต่จริงๆ แล้วอาการป่วยยังส่งผลต่อการใช้ชีวิตอยู่ไหม ?
“ไม่มีผลในการใช้ชีวิตครับ แต่มีผลกลับตัวผมเองในช่วงเช้าๆ มากกว่า เพราะเวลาตื่นมือมันจะตึงมากๆ กว่าจะกำมือได้ต้องเวลาพอสมควรเลย ดังนั้นทุกวันนี้วิธีที่ผมใช้ในการดูแลตัวเองก็คือ ตื่นเช้าขึ้นมาซักผ้า ออกไปเล่นฟิตเนสแถวหมู่บ้าน และจากนั้นก็ออกไปใช้ชีวิตของตัวเองตามปกติ”
แสดงว่าตอนนี้ไม่ได้มีใครเข้ามาช่วยดูแล ?
“ผมอยู่คนเดียวได้ครับ”
แล้วความรักล่ะมีคนเข้ามาดูแลบ้างหรือยัง ?
“ผมมีครับ มีไปเรื่อยเลย มีเพื่อน (หัวเราะ) แต่ถ้าจะมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตก็เรียนเชิญนะครับ แต่ผมไม่ปกติเท่านั้นเอง”
แสดงว่าตอนนี้เรายังไม่มีใคร ?
“มันเป็นเรื่องที่ยากมากครับสำหรับใครที่จะเข้ามาและต้องรับความรู้สึกของผมให้ได้ มันยากมากจริงๆ ที่ใครคนนั้นจะเข้าใจ ซึ่งถ้าหากเขาเข้าใจได้มันก็ดี คุณคิดดูนะครับ ผมมีความรักให้กับลูกสาวผมมาก และเขาคนนั้นจะรู้สึกยังไงหากผมยังติดต่อกับคุณจอยอยู่ หรือส่งข้อความหากันต่อหน้าเขา เขาจะรู้สึกยังไง คือถ้าเขารับได้ผมก็ยินดี เพราะผมเองก็ไม่ได้ปิดกั้น และก็ยังมองหาอยู่ด้วย”
ถามถึงลูกสาว น้องแอลลี่ โตเป็นสาวขึ้นทุกวัน ?
“น้องแอลลี่สบายดีครับผม ตอนนี้ยังเรียนอยู่และใช้ชีวิตตามประสาวัยรุ่นเป็นนางสาวแล้ว อายุ 15 แล้ว 15 เต็มเมื่อ 18 มีนาคมที่ผ่านมา ถามว่าหวงขึ้นไหม เอ่อ…สบายใจครับ พอเป็นสาวเราก็สบายใจมากขึ้น เพราะเห็นลูกสาวเรามีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ โดยแม่จอยให้การดูแล อบรม และซัพพอร์ตทุกอย่างที่เขาอยากจะทำ”
ดูเหมือนน้องจะมีแววเป็นสาวสายแฟชั่น ?
“ใช่ๆ เขาเป็นคนรักสวยรักงามมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว แต่งตัวจัดเหมือนแม่เขา แต่สำหรับผมเขาจะเป็นอะไรก็ได้ ที่เขาอยากเป็น เพราะเขาอยู่ในกรอบ ในเขตที่พี่จอยดูแลอยู่แล้ว ไม่เกินไป ไม่น้อยไป ไม่กดดันเขาเกินไป เอาที่เขาสบาย เขาจะออกมาเป็นแบบที่เห็น”
