เคยออกมาเผยทั้งน้ำตาว่า นายประจักษ์ นาสารี สามี ป่วยเป็นมะเร็งระยะที่ 3 ล่าสุดได้เจอนักร้องเสียงดี “เจินเจิน บุญสูงเนิน”โดยนักร้องรุ่นใหญ่เผยว่า
“อาการคุณพ่อดีขึ้นหลังจากทำคีโมแล้ว 12 ครั้ง เริ่มทานอาหารได้ เริ่มน้ำหนักขึ้น แต่ค่ามะเร็งยังอยู่ ต้องไปตรวจทุกเดือน เพื่อตรวจเลือดเช็คค่ามะเร็งว่ามันขึ้นมากน้อยแค่ไหน ถ้าค่ามะเร็งพุ่งขึ้นเยอะ ก็ต้องกลับไปให้คีโมใหม่ แต่คุณแม่ไม่อยากให้คุณพ่อ กลับไปให้คีโมอีก
คีโม ทำร้ายทั้งเซลล์ร้ายและเซลล์ดี ทำให้ลิ้นไม่รับรสในการไม่กินอาหารเลย ทำให้กินอาหารไม่ได้ หรือบางครั้งแค่ได้กินอาหารก็อาเจียนแล้ว ทำให้น้ำหนักลดลงจาก 62 กิโลกรัม ถึง 43 กิโลกรัม ซึ่งผอมมาก แขนขาเล็กมาก ทุกคนในครอบครัวลงความคิดเห็นว่า ไม่น่าจะไหว เลยต้องหยุดคีโม”
กำลังใจยังดีอยู่ไหม
“ดีมากค่ะ เพราะว่าคุณแม่ดูแล 24 ชั่วโมง ไม่ทิ้งไปไหนเลย ส่วนเรื่องทำคีโม คุณหมอแผนปัจจุบันท่านเล็งเห็นว่าการทำคีโม เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการรักษามะเร็ง แต่คีโมมันทำลายทุกอย่าง คนไข้บางคนรับไม่ไหว”
แต่คนที่แย่ ตอนที่รู้ว่าสามีเป็นมะเร็งคือตัวเรา
“เสียใจมาก เครียดมาก ร้องไห้มาก แต่หลังจากนั้น 2-3 วันเริ่มทำใจ เพราะว่าเรารู้สึกว่าเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ เป็นเรื่องของคนทั่วไป ตัวเราเองก็อาจจะหนีไม่พ้นเรื่องนี้ ซึ่งเราก็เหมือนกัน เมื่อเกิดขึ้นแล้วเราก็ต่อสู้กันไป ถ้าเรายิ่งเครียดให้เขาเห็น เขาก็ยิ่งทรุดหนัก เราต้องสตรองก่อน”
แสดงว่าตอนนี้เรารักษาด้วยแพทย์แผนไทย
“รักษาทั้งแผนโบราณ และแบบสมัยใหม่”
มันไม่ได้ขยายมากขึ้นใช่มั้ย
“ตัวก้อนมะเร็งยังอยู่เท่าเดิม แต่ว่าค่ามะเร็งมันเพิ่มขึ้นนิดหน่อย ส่วนมันจะร้ายแรงขึ้นกว่าเดิมมั้ย เรายังตอบไม่ได้ เพราะว่าโรคนี้ เป็นหนักมากๆ เราถึงจะรู้ ทุกวันนี้ต้องไปหาหมอทุกเดือน เพื่อเจาะเลือดวัดค่ามะเร็ง ถ้ามะเร็งขึ้นสูงมา หมอเขาก็แนะนำให้ทำคีโม แต่ทางเราและครอบครัวยังไม่ตัดสินใจ แต่เสียงส่วนใหญ่ในครอบครัวไม่ให้ทำ”
คุณพ่อว่าไงบ้าง
“คุณพ่อแล้วแต่ครอบครัว ได้ทุกอย่าง ส่วนเรื่องอาหารควบคุมอย่างมาก ไม่ทานเนื้อเลย รับประทานได้แต่ปลา ซึ่งเนื้อปลาก็ทานไม่ได้ทุกวัน ต้องสลับกันไป เน้นผักผลไม้ คุณแม่เตรียมให้เองทุกอย่างค่ะ”
ยังเป็นห่วงสามีอยู่ไหม
“เรื่องความเป็นห่วงเป็นเรื่องปกติ ของคนเราที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เป็นคู่ชีวิตกันมาก็ห่วงตลอด แต่เราไม่แสดงเลยว่าเราห่วงเขา ตื่นเช้ามาจะยิ้มให้กัน แล้วบอกว่าวันนี้อากาศดีนะ สดชื่นดี ไปทานข้าวกัน และไปเดินออกกำลังกายกัน เพื่อให้เซลล์พัฒนาขึ้น เขาเดินได้ช้าๆ เดินได้ไม่ไกล ต้องใช้เข็นวิลแชร์ไปด้วย เพื่อให้มีที่จับประคอง”
เรียกว่าลุ้นอาการกันทุกเดือน
“ค่ะ”
