“แม่อุ้ม” พักเรื่องลูก แต่ไม่พักร่าง เห็นแล้วแซ่บมาก!!

วันที่2พย.ที่ญี่ปุ่น แม่กำลังป้อนอาหารเสริมแบบสำเร็จรูปที่ซื้อที่ญี่ปุ่นซึ่งดูจากรูปส่วนผสมข้างขวดมีแครอท ไก่ ฟักทอง ปกติดิสนีย์กินได้ไม่แพ้ก้เลยป้อนน้องปกติ หลังจากกินได้สัก5-6คำเริ่มเห็นผื่นขึ้นรอบปากแม่ก็หยุดป้อน และน้องเริ่มเกาตรงคอสักพักคอแดงเป็นลมพิษเห่อขึ้นมาแม่รีบทายาให้ทันที ก็ยังไม่หายน้องเริ่มร้องมากขึ้น ลมพิษเริ่มลามที่หน้า หู มือ เท้า ขา ตัว ทั่วไปหมดจนน้องตัวแดงและร้อน แม่จึงป้อนยาแก้แพ้ที่พกไปด้วย น้องร้องหนักมากจนเหนื่อยและเริ่มหลับไป สักพักน้องไม่เกาและลมพิษเริ่มจางลงแต่หน้าและทุกอย่างยังแดง

แต่ที่ผิดสังเกตุคือปากเริ่มม่วงแม่จึงรีบให้ทางรร.โทรติกต่อรพ.ที่เป็นInternationalเพราะต้องสื่อสารภาษาอังกฤษ และ รพ.ที่ใกล้รร ที่สุดก้ดันปิด รพ.ที่ญี่ปุ่นเค้ามีหยุด ส อ.ด้วย ทางรร.รีบโทรติดต่อรพ.และแจ้งว่าเป็นฉุกเฉินและเรียกTaxiให้ จากชินจูกุไปที่รพ.ประมาน40นาที(นี่ขนาดใกล้แล้ว) พอไปถึงได้พบคุณหมอก้ตรวจดูพบว่าในอาหารนั้นมีส่วนผสมของนมวัวและแป้งสาลี ซึ่งไม่ได้มีรูปอยู่ในฉลากและข้างขวดเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด คุณหมอจึงบอกน้องอาจจะแพ้ตัวใดตัวนึงในนี้ โชคดีที่น้องไม่ได้เป็นทางระบบหายใจเป็นทางผิวหนัง คุณหมอจึงสั่งยาแก้แพ้ให้กิน ยาของญี่ปุ่นเป็นผงๆผสมกับน้ำแล้วกิน คือ ขมมากๆๆๆๆ(พี่บอลลองชิม) ขมชนิดที่ผู้ใหญ่ยังไม่ไหว

แต่ดิสนีย์ต้องโดนป้อน กินไปก็ร้องไปจะอ้วกไป แม่นี่ร้องไห้อยู่ในหัวใจสงสารลูกแทบขาดใจ แต่ต้องมีสติมากๆทุกๆวินาที เพื่อดูแลลูก พอกินยาปุ๊ปดีขึ้นทันที ดิสนีย์คนเดิมก็กลับมายิ้มได้อีกครั้ง เป็นประสบการณ์ที่แม่ไม่ลืมเลย เวลาลูกไม่สบายน่าสงสารที่สุดเลย กลับมาแม่คงต้องเทสว่าลูกแพ้อะไร และคอยระวังให้มากกว่านี้ ค่ารักษาพยาบาล15,000บ.เลยกะยา2ซอง ดีที่ทำประกันการเดินทางและสุขภาพของดิสเอาไว้ ด้วย คุณแม่ที่มีแพลนจะพาลูกไปเที่ยวตปท.เตรียมการณ์ไว้ให้ดีด้วยนะคะ ด้วยรักและห่วงใยจ๊ะ