วันที่ 24 ก.ย. ที่ ศาลา1 วัดสุทธิสะอาด ถ.นิมิตรใหม่ สถานที่ตั้งบำเพ็ญกุศล สวดอภิธรรมศพ โรเบิร์ต สายควัน หรือ ไพฑูรย์ พุ่มรัตน์ ศิลปินตลกชื่อดัง ได้เสียชีวิตอย่างสงบเมื่อเวลา 22.10 น. ของคืนวันที่ 19 ก.ย.63 ที่ผ่านมา
“ใช่ครับ คืนแรกไม่เป็นไร แต่คืนที่สองก่อนสวดเสร็จแม่แจ๋ว (ภรรยาโรเบิร์ต) เดี๋ยวฝากเฝ้าด้วยนะ เฝ้าธูปให้หน่อย ถ้าธูปดับวิญญาณจะไม่ไป เดี๋ยวล่องลอย ผมก็บอกว่าได้ครับท แม่แจ๋วก็ให้เงินไว้ซื้อ ผมก็ออกไปซื้อของที่เขาชอบ มีลิโพ แบรนด์ แล้วก็บุหรี่ พอซื้อมาให้ก็มาเคาะโลง ว่าลุงเบิร์ตครับผมเอาของมาให้ครับ จุดบุหรี่ให้นะครับ ผมขอหลับก่อน ก็เห็นว่าธูปยังไม่ดับ ว่านานอยู่ผมก็เลยหลับ
วันนั้นนอนกับเพื่อนคนหนึ่ง แล้วก็หลับไป ประมาณสักตีหนึ่ง ตีสอง ผมสะดุ้งตื่นนะ ปกติผมเป็นคนนอนหลับลึก ทั้งๆที่พ่อ หรือใครมาปลุกก็ไม่ตื่น แต่วันนั้นผมงงมาก ว่าผมตื่นและลุกขึ้นยืน ก็หันมาที่ธูป อีกนิดเดียวจะดับแล้ว ผมก็เลยคิดว่าเป็นลุงเบิร์ตมาปลุกแน่นอนเลย ทีนี้ผมไม่มีไฟแช็ก
ผมก็เดินตามหาทั่วศาลาเลย มาเจออีกทีอยู่ข้างโลง ทีนี้ไฟก็จุดไม่ติดนะครับ จุดยังไงก็ไม่ติด ผมก็เลยบอก ลุงเบิร์ตธูปจะดับแล้วนะ ขอจุดไฟหน่อยเถอะ ทีนี้ก็จุดติด แล้วหลังจากนั้นผมก็ไม่หลับอีกเลย ก็ออกไปนั่งอยู่กับสัปเหร่อข้างนอก แล้วมาคืนที่สามก็ไม่มีอะไร มาเจออีกทีคืนที่สี่ ผมนอนไม่หลับทั้งคืน ก็เลยเดินมาเคาะโลง ทั้งๆที่ คืนแรก คืนที่ผ่านมาผมไม่เคยคุยกับแกเลยนะ
หรือถ้ามีก็คุยนิดเดียว ชวนเขากินประมาณนี้ ทีนี้ก็ชวนเขาคุย ดูดบุหรี่ไหมลุงเบิร์ต เดี๋ยวผมมานะ ไปเข้าห้องน้ำก่อน แบบนี้ ทั้งๆที่ไม่เคยคุยมาก่อน ผมก็ไปนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ตรงบันไดปกติ พอเช้ามาแม่แจ๋วก็พูดให้ฟัง และอยู่ดีๆทุกคนก็ถามว่าเมื่อคืนเป็นอะไรไหม เจออะไรไหม
ผมก็บอกว่าไม่นะครับ ไม่เจอ แต่นอนไม่หลับ แม่แจ๋วก็เลยบอกว่า เมื่อวานลุงเบิร์ตมาหา ลุงเบิร์ตมาเฝ้าร่าง ลุงเบิร์ตนั่งอยู่ตรงบันได ตอนประมาณ 3-4 ผมก็อุ้ย ตัวผมเองนี่หว่าก็นั่งอยู่ตรงบันได ลุงเบิร์ตนั่งร้องไห้อยู่หน้าบันได ผมก็ถามเรื่อยๆ เขาก็บอกถูกเกือบทุกอย่างเลยว่าทำอะไร ลุงเบิร์ตยืนอยู่ตรงโลง ผมก็ยืนอยู่ตรงโลงครับ”
ปกติเป็นคนกลัวผีไหม “กลัวมากครับ ขนาดเดินออกไปข้างนอกยังกลัว ระแวงมากเลยครับ อย่างพ่อเขาไปทำงานเขาทิ้งผมไว้คนเดียว ผมก็แอบออกไปอยู่กับเพื่อน ไม่กล้าอยู่คนเดียว แล้วแม่แจ๋ว พี่บอลเขาก็ถามนะครับว่านอนนี่ไม่กลัวหรอ ก็กลัวครับ ผมกลัวคนอื่น แต่ไม่กลัวลุงเบิร์ต แล้วไม่พาเพื่อนมานอนด้วย ก็อยากพามาครับ แต่เพื่อนไม่อยู่ ขนาดคืนที่สอง ที่ตื่นมาเพื่อนก็หายไปแล้วครับ ทั้งๆที่นอนอยู่ข้างผมนั่นแหละ”
เพื่อนได้บอกไหมว่าทำไมไม่อยู่ “ไม่ได้บอก ยังไม่ได้ถามครับ” ทำไมอาสามาเฝ้า “เพราะผูกพันแต่เด็กครับ ตั้งแต่ 3-4 ขวบ ผมเป็นหลาน เป็นลูกอีกคนหนึ่งได้เลย มีความเคยชินกับเขาครับ อยากเห็นด้วยบางที อยากเห็นเป็นตัวเป็นตนเลยด้วย ไม่อยากสัมผัสนิดเดียวแบบนี้ เมื่อคืนตอนตีหนึ่ง ตีสองก็มายืนคุยกับเขาต่อนะ ที่พี่บอลโพสต์ว่า พี่บ็อบบี้ วงสามบาทห้าสิบ ที่เขาแต่งแพลงให้ ผมก็มาเปิดให้ลุงเบิร์ตฟัง ก็ชวนคุย นี่ลุงเบิร์ต ผมซื้อล็อตเตอรี่มานะ แล้วก็บอกแกว่า ลุงเบิร์ตช่วยด้วยนะ ขอให้มีหนัง มีโฆษณาเข้ามาด้วยนะ แบบนี้ ก็คุยมาตลอดครับ จากที่ไม่เคยคุย”
หลังจากนี้ถ้าเขามาหาเป็นตัวเป็นตนเลยพร้อมเจอเลย “พร้อมเลยครับ พร้อมที่จะคุย จะได้ถามเลย ว่าลุงเบิร์ตต้องการอะไรไหม ลุงเบิร์ตยังห่วงอะไรไหม แล้วผมจะคุยด้วยว่า ที่เคยสัญญากับลุงไว้ ว่าจะบวช ผมจะทำตามที่บอกนะครับ แล้วที่ลุงเบิร์ตอยากดูความสำเร็จผม ที่ผมอยากเป็นนักแสดง อยากเป็นดารา ผมจะทำให้ลุงเห็นให้ได้”
เคยคุยกันว่าจะให้บวช “เคยคุยกันครับ นั่งกินข้าวกัน เขาก็บอกว่า ยุ่ง กับ ปลื้ม (น้องชายยุ่ง) ถ้าลุงตายไปพวกเอ็งสองคนบวชให้ลุงด้วยนะ ผมก็บอกไปว่าได้ครับ” เลยจะบวชหน้าไฟให้ “ใช่ครับ บวชแน่นอน สัญญากันไว้ครับ” แล้วทำไมเขาถึงพูดเรื่องนี้ “ไม่ทราบครับ ตอนนั้นก็ยังไม่ป่วยนะครับ ยังเฮฮาปกติ”
