เชื่อว่าหลายคนรู้จักกันเป็นอย่างดี สำหรับ ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค นักแต่งเพลงชื่อดัง ที่ล่าสุดได้เล่าบรรยายเหตุการณ์ในวันที่ได้เฝ้ารับเสด็จฯว่า.. “จำได้ว่าฉันเคยคุยให้แม่ประไพพ่อทิดเอิบให้ฟังแล้ว…ห้าสิบปีมาแล้ว…ฉันเคยเข้าเฝ้าในหลวง ร.9 พระราชินี พระเจ้าลูกเธอฯ ทั้งสองพระองค์..ที่ อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี ฉันกับเพื่อน ได้อยู่แถวหน้าสุด สมัยนั้นจะมีเชือกเล็กๆ กั้นเขตแนวรับเสด็จกับลาดพระบาท เพื่อให้เรียบร้อย…หลังจากเสร็จพิธียกช่อฟ้า…เสียงประชาชนที่คุยกันอยู่จ้อกแจ้ก ก็จะเริ่มเงียบ จนถึงเงียบกริบเมื่อ ทั้งสี่พระองค์เสด็จมาถึง…ได้ยินแต่เสียงฝีเท้าของข้าราชบริพารตามเสด็จ เสียงชัดเตอร์กล้องของช่างภาพสื่อ..
ทุกมือประนม ทุกสายตามองไปที่ทุกพระองค์…ได้ยินพระสุรเสียงรับสั่งกับราษฎรสองข้างทางแว่วๆ..ฉันโชคดี ที่เป็นหนึ่งในราษฎรที่พระราชินีทรงมีปฏิสันถารด้วย…บรรยากาศจะเงียบอยู่อย่างนั้น จนกระทั่ง เสด็จกลับ…จากนั้นจึงจะมีเสียงอื้ออึงกล่าวขวัญพูดคุยกันถึงความรู้สึกของราษฎร…สมัยนั้น…คำว่า “ทรงพระเจริญ” ยังเป็นเพียงตัวอักษรบนแผ่นป้าย และคำในใจของราษฎรที่ไม่ได้เปล่งเสียง
….ผ่านยุคไป ห้าสิบปี…เมื่อวานนี้…ฉันได้มานั่งอยู่แถวหน้าอีกครั้ง เพื่อจะรอเข้าเฝ้าในหลวง พระราชินี พระเจ้าลูกเธอฯ เช่นเดิม หากแต่เปลี่ยนแผ่นดินไปตามวันเวลา…บรรยากาศก็ต่างไปโดยสิ้นเชิง จุดที่ฉันนั่ง อยู่ในเขตพระราชวังชั้นนอก อยู่หัวมุมถนนเยื้องกับศาลาสหทัยสมาคม ที่มาพร้อม ๆ กัน ก็มีแม่เดือน ไปรมา รัชตะ แม่ท็อปดารณีนุช พร้อมทั้งมิตรสหายจำนวนหนึ่ง.. พี่น้องที่รอเฝ้ารับเสด็จ เห็นพวกเราเข้า ก็จำได้ ก็เริ่มขอเข้ามาถ่ายรูปด้วย เอาธงชาติผืนเล็กๆ มาให้โบกไปมา ใบหน้าแต่ละคนถึงจะมีหน้ากากอนามัยปิดอยู่ แต่ก็รู้ว่ายิ้มกันทุกคน…
สักพัก แม่นก สินจัย ก็มาถึง มานั่งข้างๆ ฉัน…คราวนี้แฟนๆ ก็ยิ่งเข้ามาถ่ายรูปกันใหญ่ จนฉันเริ่มชำเลืองดูว่า เจ้าหน้าที่วังเขาจะดุเอาไหม…อาจารย์เสรี วงษ์มณฑา ก็มาถึงไล่เลี่ยกัน ฉันรู้สึกเหมือนรู้จักอาจารย์มานาน แต่ที่จริง เราไม่เคยพบกันมาก่อนเลย ฉันก็ยกมือไหว้แนะนำตัว…
เวลาผ่านไปสองชั่วโมง…ฟ้าครึ้มเหมือนฝนจะตกมาแต่กลางวัน เจ้าหน้าที่วังเอาขนม น้ำดื่ม มาแจก รวมถึง เสื้อกันฝนพระราชทานด้วย…พุทโธ่ ทูลกระหม่อมแก้วเจ้าขา…ห่วงแม้ราษฎรจะเปียก
ลมพัดโชย…ฝนไม่ตก ฟ้าสวย…เป็นสีพื้นใหักับยอดเจดีย์ และราชมณเฑียรสีทอง…งามจับใจ แม่นก แม่ท็อป แม่เดือน ก็เริ่มแจกขนมกินกัน พูดคุยกัน หัวเราะกันคิกคัก…แม่นกเอาขนมถั่วตัดมา…“ขนมถั่วตัดค่ะพี่ ร้านเขาทำปีละครั้งตามเทศกาล” ทุกคนตื่นเต้น เอาไปแจกกินกัน เอร็ดอร่อย…“อ้อ…แต่อันนี้เป็นของปีที่แล้วนะคะ….”