ถอดคำพูดจากปากกิ๊กสาว ปมดราม่าผัวพังบ้านฟังคำตอบถึงกับอึ้ง!!

กรณีข่าวดัง สามีบุกทำลายข้าวของในบ้าน สาเหตุต้องการพาผู้หญิงคนนึงมาอยู่ในบ้าน แต่ฝั่งภรรยาไม่ยอม ล่าสุดฝ่ายสามีอยากนำเสนอในมุมมองของตนบ้าง มีเรื่องอยากชี้แจง และขอให้ติดต่อภรรยา รวมทั้งผู้ถูกกล่าวหาเป็นมือที่สามให้มาออกรายการโหนกระแสด้วย

รายการโหนกระแสวันที่ 19 ส.ค. “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการสัมภาษณ์ “คุณต้น” สามีที่บุกพังบ้าน “คุณแพร” อดีตภรรยา และ “คุณเหมียว” กิ๊กอีกคน

สองคนนี้ไม่ได้เจอกันนานแค่ไหน?

แพร : ตั้งแต่ 14 ส.ค. ที่เขาไปทำลายบ้านค่ะ

คุณต้น คุณยอมรับว่าคุณไปทลายบ้านจริงๆ?

ต้น : ยอมรับครับ

คุณทำไปเพื่ออะไร?

ต้น : ผมโทรหาแล้วให้กลับมาคุย เพราะตอนเช้าคุยกับครูที่สอนร้องเพลง กับเขา คุยเหมือนไม่อยากคุย ใช้เวลาคุยไม่ถึงชม. เขาก็ไป พอเราถามโทรถามบอกให้มาคุย มาเคลียร์ให้จบ เพราะปัญหาไม่ได้เยอะแยะคุณรู้ว่าผมคบผู้หญิงคนนั้นเพราะอะไร เขารู้ว่าผู้หญิงคนนั้นทำงานอะไรต้องการอะไร แล้วเรื่องห้อง ผมพูดถึงเรื่องห้องก่อน ที่ผมเก็บห้องเพราะผมให้ต้นน้ำ ซึ่งเป็นลูกสาวคนโตไปนอนห้องนั้น เขาเป็นคนพูดเองว่าไม่ให้ลูกสาวไปนอนห้องนั้น ผมให้แยกไปนอน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

• รีแอ็คชั่น หนุ่ม กรรชัย เมื่อรู้เมียน้อยของผัวพังบ้าน เป็นสาวขายบริการ
• “หนุ่ม กรรชัย” ถึงกับช็อก ผัวพังบ้านขอเคลียร์ หลังรู้ผู้หญิงไปมีอีก…

 

คุณต้องการพาเหมียวไปอยู่ในบ้าน?

ต้น : ไม่ ผมไม่เคยพูดเรื่องนี้ ถ้าจะเอาผู้หญิงคนนี้มาต้องทำงานที่บ้าน ช่วงแรกเราขายอาหาร เขาส่งอาหารอยู่

สาเหตุที่คุณกับภรรยาแยกย้าย เกิดจากคุณไปมีผู้หญิงคนนึงคือผู้หญิงคนนี้?

ต้น : คนเราคบกัน ก็ยอมรับ

เขาจับได้?

ต้น : เขาคุยกันก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำไป

เพราะคุณแนะนำให้เมียไปคุยกับเหมียวเพื่อขายของออนไลน์?

ต้น : ใช่ครับ

คุณก็คุย?

แพร : ใช่ค่ะ เพราะตอนนั้นหนูก็ไม่รู้ว่าเขาคบกัน

ตอนคุยกับเมียเขา คุณรู้มั้ยว่าเขายังคบกันอยู่ คุณมีสัมพันธ์กับเขาหรือยัง?

เหมียว : ตอนนั้นหนูรู้ว่าเขาคบกัน เขาเป็นสามีภรรยากันอยู่แล้วหนูรู้ หนูไม่ได้ให้เขาไปบอกภรรยาให้มายอมรับหนู

 

ตอนนั้นคุณคบหากับคุณต้นหรือเปล่า?

เหมียว : เป็นการคุยค่ะ แต่ใจยังไม่ได้คิดว่าต้องเป็นอะไรกัน

ต้น : ผมมีปัญหาชีวิต ปรึกษาก็ไม่ได้ คุยก็ไม่ได้ พอเริ่มมีปัญหาก็หาคนคุย พอคุยถูกใจถูกคอ ก็คุยเรื่อยๆ เรื่องปกติ ผมก็ไม่ได้ไปไหน เขาก็รู้ พอเขารู้ผมก็เปิดเผยหมด ว่าเป็นอะไร รู้จักกันมายังไง…

เป็นคนดีขึ้นมาอีก?

ต้น : ก็ผมไม่มีอะไรจะปิดแล้ว พอเริ่มรู้ปุ๊บ น้องเหมียวเดินออกจากชีวิตผมไปเลย

สิ่งที่คุณทำมันถูกต้องเหรอ?

ต้น : เราคุยกับคนที่เราอยู่ด้วยไม่ได้ ถามว่าเราไปปรึกษาเขาได้มั้ย

 

คุณจะไปปรึกษาเขาได้ยังไงคุณมีเมียน้อยไง?

ต้น : เรื่องเมียน้อยไม่เกี่ยว ผมกับเขาแทบไม่มีสัมพันธ์อะไรเลย แค่เป็นคนคุยอย่างเดียว ผมคุยปกติ

ทำไมเหมียวมองอย่างนั้น?

เหมียว : ก็รู้กันอยู่แล้ว ก่อนหน้าเจอพี่เขาหนูทำงานอะไรหนูรู้อยู่แก่ใจ พี่เขาก็รู้ว่าหนูทำอะไร เพื่อนพี่แพรก็รู้ พอเข้าใจว่าเรื่องมันเป็นยังไง อยู่เฉยๆ หนูจะไปมีอะไรกับใครสักคนได้ไง การที่เขาพูดประกาศ พี่ฮายพูดในติ๊กต๊อกแล้วลงว่าหนูจะไปอะไรกับพี่ต้น เพราะเหตุอะไร

คุณรู้ตัวเอง แต่ชาวบ้านจะไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณพูด คุณกำลังจะบอกว่าคุณไม่ได้คบหาเขาในฐานะแฟน แต่ฝั่งแพรเข้าใจผิดเอง?

เหมียว : ไม่ได้เข้าใจผิด ตอนแรกพี่แพรเขายังไม่รู้ เขารู้ไม่กี่วันไม่กี่อาทิตย์ที่เขารู้

 

ตกลงเป็นแฟนมั้ย?

เหมียว : ไม่ใช่แฟน

คบกันมั้ย?

เหมียว : คุย ถ้าแฟนต้องใช้คำแบบไหน ถ้าพี่เขามีภรรยาอยู่แล้ว

ต้น : ผมถามคุณหนุ่ม การที่เราคุยกับผู้หญิงคนนึงถูกคอ ไลน์คุยทุกวัน

ฉันท์ชู้สาวหรือเปล่า?

ต้น : ถ้าถามว่าคิดมั้ย คิดครับ แต่ผมพอรู้ว่าเป็นอะไร ผมพยายามช่วยเขาตลอดพยายามแนะนำว่าต้องทำแบบไหน ใช้ชีวิตแบบไหน ผมต้องการดูเหมียวเติบโตไปเรื่อยๆ ผมคุยกับเขาแล้วโอเค

สถานะของคุณคือแบบไหน ก่อนหน้านี้ที่คุณมีเมีย สถานะเป็นอะไรกัน?

ต้น : ถามว่าคบกันมั้ย ใช่ ยอมรับว่าคบ แต่ถามว่าจะเกินเลยไปนอกเหนือครอบครัวมั้ย ผมก็มีครอบครัว แต่ที่มีปัญหาตอนนี้พอเขาจับได้ก็เบี่ยงหนีไม่คิดจะคุยว่าเพราะอะไร

ใครจะไปคุย ยังไง?

แพร : เป็นพี่หนุ่มจะคุยมั้ย คุยเรื่องงานอะไรก็ตามสุดท้ายก็จบที่เหมียวดีกว่าหนู เหมียวดีที่สุด พี่หนุ่มจะคุยต่อมั้ยคะหนูพยายามเดินหนี ไม่อยากปะทะ ไม่อยากมีเรื่อง

คุณเข้าใจเขามั้ย?

ต้น : เข้าใจ ผมแนะนำถ้าคุณไม่ชอบก็จบ ผมถามว่าเราจะเอายังไงต่อไปกับชีวิต

แพร : มันไปไม่ได้ เพราะคุณมีคนอื่นคุณต้องเลือกคนใดคนหนึ่ง ถ้าคุณเลือกไม่ได้ ฉันขอเป็นฝ่ายไป หนูขอแค่ใบหย่า แล้วคุณก็ไปใช้ชีวิตร่วมกัน คุณจะเปิดร้านอาหารอะไรก็เรื่องของคุณ ฉันไม่ยุ่ง

ต้น : เขาถามใจผมมั้ยว่าอยู่ที่ไหน ผมอยากไปมั้ย

แพร : ถาม เขาบอกว่าทิ้งใครไม่ได้ จะเก็บเอาไว้ทั้งสองคน

คุณพูดงั้นจริงเหรอ?

ต้น : ใช่ครับ

เขาก็ต้องหนีสิ?

ต้น : ถ้าผมไม่อะไรก็คงไม่พยายามดิ้นรนกันขนาดนี้ ที่ผมพังบ้าน ถ้าคุณไม่โวยวายหน้าบ้าน วันนั้นคุณมากันกี่คน ผมคนเดียว พวกคุณด่าผมกันหมดเลย…

เขาก็ต้องด่าคุณสิ?

ต้น : ใช่ แต่ผมถามว่าผมทำอะไรได้บ้าง ผมก็ทำให้รู้ว่าผมไม่พอใจ เท่านั้นเอง ถ้าเป็นผู้ชายผมคงบวก แต่นี่เป็นผู้หญิงหมดเลย

แล้วคุณทำลายบ้านทำไม?

ต้น : ก็ผมถามว่าคุยมั้ย ไม่คุยสักอย่าง

เขาทำลายบ้านทำไม?

แพร : เขาให้ครูมาเคลียร์ เป็นครูสอนลูกสาวคนโต เขาพยายามติดต่อ เพราะหนูไม่ต้องการคุยแล้ว หนูไม่ไหว ครูก็ขอร้องให้หนูมาเคลียร์ หนูก็มาตามที่ครูนัด เขาก็ทั้งโทรทั้งไลน์ทั้งด่าสารพัด แล้วบรรเลงบ้านเลย ครูก็ตกใจ ทำไมถึงเป็นแบบนั้น วันที่ 14 หนูเลยตัดสินใจไปแจ้งความ เพราะบ้านหนูไปหมดแล้ว เช้ามาดูไลน์โอ้โหพังหมดแล้ว

ต้น : ต้องดูก่อนนะ ว่าพังอะไรบ้าง

แพร : ขอดิฉันพูดก่อนนะคะคุณต้น จากนั้นเขาหาว่าแม่หนูไปยืนด่า หนูเห็นสภาพบ้านใจเสียมาก เขาอยู่บนบ้านไม่ลงมา แต่พอหนูเอาน้องชาย เอาแม่ไป ทุกคนยังไม่เอ่ยปาก กะเอาตู้เย็นกลับเข้าบ้าน กะจบแล้ว เขาลงจากบ้านมา บรรเลงต่อเลยจ๊ะ ชั้นจาน

คุณต้นมีปัญหาเพราะต้องการเอาคุณเหมียวเข้าบ้าน?

แพร : ยืนยันค่ะเพราะเขาพูดและไม่ได้พูดกับหนูแค่คนเดียว เขาพูดว่าเอามาช่วยทำมาหากิน เธอทำคนเดียวไม่ได้ ฉันจะได้กลับไปอยู่พิษณุโลก เธอสองคนช่วยกันทำมาหากิน ดีกว่าไปรับซื้อเขา

คุณทนไม่ได้ เพราะสามีจะเอาผู้หญิงอีกคนเข้ามา ยอมรับมั้ยเหมียว?

เหมียว : จริงค่ะ

ต้น : วันนี้เราต้องคิดเรื่องทำมาหากินก่อน คุณจะทำยังไง ถ้าผมเสนอแล้วคุณไม่รับ ผมรั้นมั้ย

การเอาผู้หญิงคนนึงเข้าบ้านเป็นเรื่องงานเหรอ?

ต้น : ผมเปรียบเทียบให้ผม ผมเสนองานไปแล้วคุณไม่รับก็จบ ผมไปรั้นต่อหรือเปล่า

เขาไม่แหกอกคุณก็บุญแล้ว?

ต้น : ผมพูดแล้วทำตรงๆ ผมพูดจริงๆ เลย ถ้าคุณไม่รับก็จบ ผมรั้นมั้ย ผมค้านเรื่องห้องอย่างเดียว

ชีวิตแบบคุณผมผ่านมาเยอะ แต่อยู่ดีๆ พาผู้หญิงอีกคนเข้าบ้าน คุณกล้าอยู่บ้านเมียเขาเหรอ?

เหมียว : ไม่เคยมีคำว่าจะเข้าไปอยู่บ้านพี่เขา ไม่เคยมีคำนี้

คุณไม่อยากเข้าไปอยู่แล้ว แต่คุณต้นอยากให้คุณเข้าไป ทำไม?

เหมียว : ถามเขาสิคะ

ต้น : หนึ่งเขาทำอาหารได้ เราจะไปรับเขาทำไมถุง 10-20 บาท ผมถามว่าวันนี้เขาก็ทำไปสิ เราจ้างแม่ครัวบางทีก็ไม่มา ผมเสนอว่าทำได้มั้ย ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ไม่ได้รั้นว่าต้องทำ แต่เขาบ่ายเบี่ยงอย่างเดียว ไม่คุย ไม่เอา ปรึกษายังไงก็ไม่สนอย่างเดียว

การที่คุณจะเอาผู้หญิงอีกคนเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับภรรยา เพราะจะให้แฟนอีกคนของคุณมาทำอาหารให้ ทำขายเลย จะได้มีรายได้เข้าบ้าน?

ต้น : ใช่ ถ้าเขาไม่รับผมก็ไม่ได้รั้นจะทำนะครับ

เขารับไม่ได้ไปแล้วไง ก็คุณไปมีผู้หญิงคนอื่น?

แพร : มีแต่คนสงสัยว่าทำไมน้องอยากได้ผู้ชายคนนี้ นี่คือประเด็นที่เขามองกัน มีแต่คนมองว่าเหมียวอยากได้เขาเหรอ ไม่มีใครถามหนูเลย

เหมียว : มาสิคะ

แพร : วันนั้นหนูเดินออกไป พี่รู้พี่เห็นทุกอย่าง แล้ววันนึงพี่บอกน้องพี่ขอร้องให้เคลียร์ เพราะเขาไม่ทำงาน แล้วก็เขวี้ยงโทรศัพท์ไป 7 เครื่อง ไม่ทำงาน แล้วบอกว่าให้หนูติดต่อน้องเหมียว ถ้าไม่ได้คุยกับน้องเหมียวเขาทำงานไม่ได้ เพราะมึงกับลูกไม่สามารถรั้งชีวิตกูไว้ได้ นอกจากน้องเหมียวคนเดียวเท่านั้น คำนี้พี่พูดกับเหมียวมั้ย…

เหมียว : พูดค่ะ

แพร : ความเป็นภรรยาก็ต้องโทรหาให้มาคุยให้เขาทำงาน ให้เขาตั้งสติหน่อย เขาโวยวายอาละวาด หนูยอมรับว่าเป็นคนโทร เพราะไม่ไหวแล้ว ของพังแทบทุกวัน บอกเลย

ต้น ว่ายังไง?

ต้น : เขาเป็นคนไปดึงเขามา

คุณไปขอร้องให้เขาโทรศัพท์หาเหมียว?

แพร : เขาแอบปลอมเป็นหนูไปแชตด้วยซ้ำเพื่อหาผู้หญิงคนนี้

ต้น : แต่ที่ขอร้องเขาเป็นคนพิมพ์นะ ผมอยากรู้เขาอยู่ที่ไหน เขาหายไปจากชีวิตผมเลย แล้วถามว่าเขามาจากไหน ผมดูว่าเขาทำงานอะไรอยู่ ผมโอเคก็ดูแลเขา

สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมด ขอสรุปสั้นๆ เท่าที่ฟังทั้งหมด คุณเองมีภรรยาอยู่แล้ว ไปคบหาคุณเหมียว หลังจากนั้นภรรยาจับได้ขอเลิกขอหย่า คุณก็ยอมหย่าหลังจากนั้นคุณก็อยู่ร่วมกันมีลูกอยู่ด้วย เหมียวเองก็รับไม่ได้ ย้ายออกไปไม่อยากยุ่งกับคุณ คุณไปขอให้ภรรยาโทรหาเหมียวเพื่อให้เหมียวกลับมา ภรรยาก็ติดต่อไปให้?

ต้น : ไม่ได้ขอให้โทร

ก็คุณบอกคุณทำงานไม่ได้ชีวิตคุณต้องมีเหมียวเท่านั้น เขาก็โทรให้ สิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากนั้นคุณก็?

แพร : เข้าเฟซบุ๊กหนูเพื่อคุยกับผู้หญิงคนนี้

ต้น : วันนั้นที่ทำเพราะโดนด่าเยอะ ก็ถามว่าสิ่งที่ชอบคืออะไร ในนั้นผมเว้นเรื่องลูก เรื่องเจ้าไว้ แต่ที่พี่เห็นเป็นกระดาษทั้งนั้น ผมก็ฉีกทิ้งไปเรื่อยๆ

ที่มาวันนี้จะมาง้อเขามั้ย?

ต้น : อยากอธิบายว่าให้ฟังผมบ้าง ถ้าถามว่าผมกับน้อง ผมอยู่ในฐานะถามสารทุกข์สุขดิบกัน เวลาผมมีปัญหามีเรื่องเครียด เขาหันหน้าหนีผมตลอด

วันนี้มาออก ไม่กลัวคนด่าเหรอ?

เหมียว : อยากให้ฟังบ้างว่าพี่ฮายกับพี่บีเอาหนูไปพูด หนูหยุดคุยกับเขาไปแล้วและบล็อกไปเลย พี่แพรให้บล็อกไปเลย เพราะคำพูดมันรุนแรงมาก

บีกับฮายเป็นเพื่อนรุ่นน้อง รู้ว่าเหมียวไปคบผัวคุณ เขาก็อาละวาด ตามราวีไปด่าคุณในเฟซบุ๊ก ให้เลิกคบได้แล้ว?

เหมียว : พี่ก็เห็นว่าหนูขาดการติดต่อเขาไปตั้งนาน

แพร : ที่มีแชตมันไม่ใช่ของพี่

เหมียว : พี่เป็นคนบอกว่าเหมียวพี่ไม่ไหวแล้ว มันมีหลายรอบมาก

แพร : ตั้งแต่คุณต้นทำลายของพี่ก็ส่งให้หนู ว่าพี่ไม่ไหวแล้วเพราะงานนอกพี่ก็เสียหาย

เหมียว : ถ้าพี่ไม่ฟังก็ไม่สมควรมาถามหนู หนูจะมานั่งตรงนี้ทำไม ในแชตมันกว่านี้อีกนะคะ

ระหว่างเบรกให้คุณแพร ภรรยาหลวงออกไปอยู่ข้างนอก กลัวมีประเด็นเกิดขึ้น ก่อนเข้ารายการ ก็ให้เข้ามา เหมียวยืนยันว่าสถานภาพตั้งแต่ต้น เหมียวไม่ได้มีใจไม่ได้คิดจะคบหาเขาเป็นแฟน?

เหมียว : ไม่มีค่ะ

เขาชวนคุณไปอยู่ที่บ้านจริง แต่ไม่ไป?

เหมียว : ไม่ไปค่ะ ยืนยันค่ะ

คุณรู้จักกันได้ยังไง?

เหมียว : เขาก็เป็นลูกค้าคนนึง เป็นอาชีพที่สังคมประเทศไทยไม่ค่อยยอมรับ ไม่มีทางที่ผู้หญิงคนใดคนหนึ่งจะมาคบกับผู้ชายด้วยความรัก มันดูไม่มีความหมายอะไร

ใจเย็นๆ นะ สิ่งที่กำลังพูด เหมียวบอกว่าต้นเป็นลูกค้า อาชีพคุณเป็นสิ่งที่คนไม่ยอมรับ ไม่ต้องพูดว่าเป็นอะไรคนก็รู้อยู่แล้ว ไม่ต้องมีความรักกับลูกค้า ทำไมถึงมาพูด?

เหมียว : พี่เขาก็รู้ เพื่อนพี่เขาก็รู้ แต่เขายังแซะอยู่นั่นแหละ หนูไม่เข้าใจ คุณจะไม่ให้โอกาสคนอย่างหนูเลยเหรอ คุณคิดว่าหนูอยากได้ผู้ชายของคุณเหรอ เพื่ออะไร เอามาทำอะไร คิดมั้ยว่าหนูอยากได้พี่ต้นมาทำอะไร พี่ต้นก็รู้อยู่แล้วว่าหนูไม่ได้อยากได้

เพราะคุณทำงานบริการ?

เหมียว : ค่ะ หนูเข้าใจนะว่าวันนี้ใครจะเสียใจหรือยังไง แต่หนูไม่ได้รู้สึกว่ามันจะอะไรไปมากกว่านี้ มันเหนื่อย มันทรมานจิตใจนะ

คุณต้น เป็นแบบที่เขาพูดมั้ย?

ต้น : ใช่

ทำไมไม่บอกตั้งแต่วันแรก?

ต้น : ผมบอกให้คุณแพรรู้ตั้งแต่วันแรก ผมพาไปหาด้วยซ้ำ

แพร : ไม่ใช่วันแรกค่ะ ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ เขาถึงบอกแพรว่าน้องเขาขายบริการ

ต้น : ผมถามว่าผมพยายามดึงเขาออกมาจากจุดนั้น

ดึงใคร?

ต้น : ดึงเหมียวออกมา

ให้เลิกอาชีพนี้ คุณเลยพยายามพาเหมียวไปอยู่ในบ้านให้ไปทำอาชีพอื่น?

ต้น : ผมไม่ได้พูดตรงๆ นะ มันมาหลังจากหลายเดือนที่ผ่านมา ก่อนมีเรื่องกันหนักๆ ผมถามว่านาทีนี้เราไม่มีเงินกันแล้วนะ ทุกอย่างคุณพังหมดแล้วนะชีวิต เราจะทำยังไงกันกิน

คุณเลยจะดึงเหมียวไปอยู่ในบ้านเพื่อทำอาชีพ?

ต้น : ผมเห็นที่แปลงนึง คิดว่าถ้าเรามาขายของกันมั้ย ขายกับข้าวมั้ย นี่คือข้อเสนอผม ถ้าผมเสนอแล้วคุณไม่รับ ผมก็ไม่ได้จะรั้นไปทำ แค่นั้นเอง คุณก็คิดเป็นตุเป็นตะ ถามว่าถ้าผมจะเอาให้ได้ ผมก็ต้องโวยวายมากกว่านี้

ข้อมูลเมื่อกี้ก็ตกใจ เหมียวพูดเองว่าเขาทำงานบริการ?

แพร : ค่ะ แพรไม่เคยไปพูดให้ใครฟัง มีแต่คุณต้นที่เอาไปพูด

เหมียวบอกต้นไปใช้บริการ เขาไม่มีทางคบกับลูกค้า?

แพร : เขาบอกแพรว่ารู้จักกันทางไลน์ ในการขายสินค้าที่เป็นยาสีฟัน

ต้น : อันนี้ก็รู้จักกันก่อน

แพร : แต่คุณไม่ได้บอกแพรแบบนี้

ต้น : มันไม่ได้สำคัญ…

ต้นบอกว่าไม่ได้คบหาเป็นตัวเป็นตน เขาเป็นลูกค้า เขาไม่ได้มีความรักซึ่งกันและกัน?

แพร : จากที่ฟังจากหลายๆ คนที่ต้นไปอธิบายให้ร้านนั้นร้านนี้ฟัง โดยที่แพรมารู้ทีหลังว่าคนนี้เมียเขา เปิดทั้งติ๊กต๊อก เปิดทั้งโทรศัพท์มือถือ คุณต้นไปพูดคนเดียว แล้วผู้หญิงอย่างแพรจะรู้สึกยังไง ทุกวันนี้เขาเคยปกป้องแพรกับลูกบ้างมั้ย ขอถามแค่นี้ เขาออกมาปกป้องผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในสถานะที่ทุกคนไม่ได้ยอมรับ แต่แพรก็ไม่เคยทำร้ายเขา แต่เขาเอาแพรไปประณามสารพัด แล้วแพรทำอะไรได้บ้าง

ต้น : คุณพูดในมุมคุณคนเดียว ผมเคยประณามคุณมั้ย ทุกวันนี้ที่อยู่ที่บ้าน หน้าคุณเป็นยังไง

ปัญหาที่กำลังคุยกันอยู่ ณ วันนี้สิ่งที่ทำอยู่คือการนอกใจ อาจไม่ได้คบเป็นตัวเป็นตนไปเป็นลูกค้าอะไรก็แล้วแต่?

แพร : เขาไม่ได้บอกแพรว่าเป็นลูกค้า เขาบอกว่าเป็นภรรยาเขาอีกคนนึง

ต้น : ก็ให้เขาคิดไปก่อน ผมมาออกรายการวันนี้ ที่ผมโมโห ทำร้ายบ้าน เหตุผลเดียวคือเพื่อนเขาไปโจมตีพื้นที่ขายของออนไลน์เขา ผมก็อยากให้น้องเติบโตมาทางที่ถูก ทางที่ดี เพื่อนเขาไปทักหมด

แพร : เขาไม่ใช่เพื่อนเราคนเดียว เขาเป็นคนดูแลลูกคุณ และเป็นเพื่อนคุณเหมือนกัน คุณอย่าลืม

ต้น : ชีวิตคนเรา ช่วยคนดีกว่าใส่บาตรทำบุญมั้ย

คุณอยากช่วยเหมียวให้ออกจากอาชีพแต่เหมียวเขาไม่ได้ต้องการไง แล้วคุณไปยุ่งอะไร เขาไม่ต้องการถึงได้เดินหนีไป แต่คุณอยู่ไม่ได้เอง ?

ต้น : แต่คนพาเข้ามาก็คือเขาอยู่ดี

แพร : เพราะคุณไม่ทำงานไงคะ แล้วคุณพูดกับเรากับลูกว่ายังไง เราคุยกับน้องเขาเราไม่เคยด่าสักคำ เราคุยกับเขาดีๆด้วยซ้ำ

ต้น : ผมถึงเกรงใจคุณ คุณไม่เคยว่าเขา แต่เพื่อนเขาถล่มอย่างเดียว

แพร : คุณเป็นคนไปโวยวายเขาเหมือนกัน เขาถึงไปถล่ม คุณอย่าลืม

ต้น : ผมบอกว่าบี พี่ขอนะขอให้หยุด

แพร : แต่ก่อนไปขอร้องบี คุณเข้าข้างใคร แล้วคุณว่าฉันเป็นยังไง เปิดคลิปเลยค่ะ คนที่เสียไม่ใช่เขา

วันนี้เหมียวจะคบคนนี้มั้ย?

เหมียว : วันนั้นเราเดินออกมาตั้งเยอะแล้ว แล้วให้เราไปอยู่ตรงนั้นมันรู้สึกยังไง ความรู้สึกก็ต้องสานต่อไปเรื่อยๆ จนถึงวันนี้ ถามว่าหนูอยากพูดเหรอว่าหนูเป็นอะไร

แพร : พี่ถอยแล้วมีคืนนึงเธอทักมาว่าคิดถึงจัง ใน sms เขาทักคุณต้นมา พอเห็นแล้วจะรู้สึกยังไง ก็เลยไปถามบีว่าบีไหนว่าเลิกกันแล้ว ทำไมยังคบกันอยู่ พี่เลยบอกไม่เป็นไรช่างมัน แล้วเขาก็ส่งข้อความว่าเลิกจริงๆ…

วันนี้คุณกับต้นเลิกมั้ย หรืออยากเริ่มต้นชีวิตใหม่?

เหมียว : เป็นเรื่องอนาคตค่ะ

คุณตอบเหมือนเซเลบ นักแสดง?

เหมียว : หนูเป็นตัวของตัวเองทุกวันนี้ ทำไมหนูต้องเอาชีวิตไปอยู่กับพี่เขา มันเป็นชีวิตของใคร

วันนี้คุณสองคนยังคบกันอยู่มั้ย?

เหมียว : วันนี้ยังคุยกัน เพราะเรื่องนี้มันหนักมาก ไม่จบ

ต้น : วันนี้คุณอย่าไปถล่มในโซเชียลเลย ถ้าวันนี้เขากลับไปขายของได้ปกติ ผมแทบไม่คุยแล้ว ผมจะไม่กลับไปยุ่ง

คุณห่วงอะไรเขา คุณไม่ห่วงเมียคุณล่ะ?

ต้น : ผมลากเขามาเล่นเรื่องนี้ ถ้าวันนี้ผมไม่ฟัง พอฟังแล้วฟีดแบ็กมาตีผม ถ้าไม่ฟังแล้วโดนเต็มๆ เขาจะกินอะไร

แพร : แล้วลูกเมียล่ะจะกินอะไร คุณไม่ทำงานเลย

ต้น : เพื่อนผมบอกว่าผมทำงานให้ผู้หญิง ผมไม่ทำงานก็ได้ เพื่อนเขาบอกผมว่าพี่ทำงานแล้วเอาเงินไปไหนหมด

คุณให้ผู้หญิงมั้ย?

เหมียว : ให้เป็นบางครั้ง

แล้วให้เมียมั้ย?

แพร : สี่แสนค่างานนอก ฉันได้อะไรบ้าง

ต้น : ผมไม่มีบัญชี…

สุดท้ายวันนี้ที่คุณบอกจะมาง้อเขา?

ต้น : ผมอยากเคลียร์กันดีๆ ว่าเรามีลูกนะ เอาง่ายๆ ที่บอกผมทำลายทุกอย่าง ถ้าครอบครัวมันพัง มันกลับมาไม่ได้ พังเพราะผมใช่ ผมยอมรับผิดแมนๆ แต่ผมไม่ได้อยากเสียครอบครัวผมไป

แพร : หนูบอกคำนึงคุณย้อนกลับไปดูคลิปที่คุณด่าลูกเนรคุณ (ร้องไห้) คุณกลับไปฟังบ้างนะ

ต้น : ผมพูดว่าถ้าต้นน้ำพูดว่าห้องทำให้ผู้หญิง ต้นน้ำกับผมนั่งเก็บของอยู่ในห้อง ผมบอกว่าจะย้ายเตียงมา แต่เขาบอกไม่ให้ย้าย ผมรื้อห้องพระทิ้งเพื่อเอาเสื้อผ้าเอาไปห้องนั้น

แพร : แต่คุณว่าลูกคุณเนรคุณ คุณจำคำนี้ไว้นะ

เขาขอโอกาสจะกลับมั้ย?

แพร : ไม่ค่ะ

ต้น : โอเค รู้แค่นี้ก็จบ

แพร : นับจากนี้ไปขออย่ามาราวีกันอีก ต่างคนต่างอยู่ ต่างทำมาหากิน แต่สุดท้ายคุณก็ไม่รักษาคำพูดอย่างที่เคยพูด สุดท้ายคุณก็ราวีเรากับลูกไม่หยุด จนเราไม่มีที่อยู่แล้ว คุณสงสารลูกคุณบ้างนะ ทุกวันนี้กินอะไร อยู่ยังไง กลับไปคิดบ้าง (ร้องไห้)

เหมียว กับเขาแยกย้ายมั้ย?

แพร : ขอจบกับคุณเหมียว เพราะเราไม่มีอะไรกัน

จะตามง้ออีกมั้ย?

ต้น : เขาเป็นแบบนี้ผมก็จบ แต่สิ่งที่เกิดขึ้น ผมไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยก

แพร : เดี๋ยวม.ค. เป็นต้นไป คุณต้องเสียค่าเลี้ยงดูให้ลูกด้วย เดี๋ยวเราไปเจอกัน

ต้น : ได้…

เหมียวอยากพูดอะไร ให้พูดเต็มๆ?

เหมียว : หนูไม่รู้จะลงขายของเหมือนเดิมมั้ย พี่บีเขาเอาหนูไปลงติ๊กต๊อก ทำให้ขายของไม่ได้

เอาง่ายๆ ไม่อยากให้คุณบีไปยุ่งวุ่นวาย?

เหมียว : อยากให้เข้าใจบ้าง ที่มาคุยเพราะพี่แพรบอกให้โทรมาคุย เขาบอกไม่ต้องห่วง ไม่ได้บอกพี่บี

แพร : เพราะต้นเขาต้องการให้โทรไป

เหมียว : พี่บีก็บอกว่าทำไมยังไม่หยุด

บีนั่งฟังอยู่ เข้าใจมั้ย?

บี : ยังไม่เคลียร์เท่าไหร่ เพราะก่อนหน้าเขากลับมาคุย เขาไม่ได้บอกเรา พี่แพรก็ไม่ได้บอกว่าเขากลับมาคุย แต่ที่มาคุยเพราะพี่ต้นไม่ทำงานเลย ถ้าไม่ได้คุยกับเหมียวก็จะนอนอยู่อย่างนี้ พวกมึงไม่ต้องมีแด- หาแด-กันเอาเอง บีก็ไม่ไหวแล้ว โทรศัพท์ยังปาแตกต่อหน้าบี มาโวยวายตีกันในบ้านบี

ตีกันเหรอ?

ต้น : ผมเขวี้ยงโทรศัพท์ ผมขอร้องให้คุณหยุด ผมไม่ได้สนใจว่าจะกลับคืนดี ผมขอให้เหมียวกับบีเคลียร์กันได้มั้ย ผมบอกเรื่องผมกับแฟน ถ้าเคลียร์ไม่เคลียร์ยังไงช่างมัน ถ้าวันนี้เขาทำมาหากินได้ โดยผมไม่ต้องมานั่งเป็นห่วง ต่างคนต่างเดิน ผมนิสัยเสียอย่าง เวลาอยากช่วยก็ช่วย อยากทำก็ทำ ตั้งแต่รู้จักแพร ผมทำอะไรให้เขาบ้าง…

คุณบีจบเลยมั้ย?

บี : บีจบไปแล้วรอบนึง เงียบไปประมาณ 2 เดือน จนพี่แพรมาบอกว่าไม่ไหวแล้ว

แพร : เพราะเขาโวยวายพังของทุกอย่าง

ต้น : มันจบแล้วทำไมไม่เลิก เขาจะได้ทำมาหากิน

แพร : แล้ววันนั้นเกิดอะไรขึ้น คุณเขวี้ยงกลับมาตอนกำลังป้อนข้าวลูก

ต้น : รู้อยู่แล้วว่าฉันจะไปไหนต่อ

แพร : จะไปไหนคุณพาลูกไปหาสมบัติไง ของพ่อแม่คุณไง คุณบังคับฉันกับลูก แต่ฉันบอกแล้วว่าคุณไม่มีสิทธิ์

ต้น : พ่อผมตายยังไม่ไปเผา ป่วยยังไม่ไปเยี่ยม วันนี้ผมถูกตอบแทนอะไร ผมไม่ได้อะไรเลย ผมดิ้นรนเองทุกอย่าง

ตอนแรกคุณบอกว่าติดต่อมาในรายการ คุณจำเป็นต้องพูดว่าข้อเท็จจริงไม่ได้ตรงทั้งหมด คุณขอให้คุณเหมียวมาออกด้วย?

ต้น : ผมต้องการให้เหมียวคุยกับบี

ขอพูดจากใจ อย่าหาว่าเสือ- ต้นต้องลบตรรกะแปลกๆ ลงบ้าง?

ต้น : ผมตรงๆ อย่าง เวลาทำอะไรก็อยากทำให้ดีที่สุด

มันตรงในทางของต้น แต่ไม่ได้ตรงในทางคนอื่น ต้นไม่เชื่อเขา มันเป็นแบบนั้นอยู่นะ?

ต้น : ถ้าผมปักธงไว้ ผมก็จะไปตามธง

มันอาจไม่ใช่ทางที่ถูกต้องไง?

ต้น : เข้าใจ แพรรู้นิสัยผมดีว่าทำไม ผมบอกวันแรกอยากช่วยน้องคนนี้ พื้นเพมาจากอะไร

ทำไมต้องไปช่วยเขา เขายังไม่ต้องการให้คุณช่วยเลย เหมียวร้องไห้ทำไม?

เหมียว : มันเหนื่อย (ร้องไห้) เราคิดถึงพ่อแม่ เราอยากดูแลเขาให้ดีที่สุด ตอนนี้หนูไม่สนใจใครมองหนูยังไง (ร้องไห้) ก็ให้มองไป แต่ขออยากให้กลับมาทำเหมือนเดิม หนูทำอะไรได้บ้างก็มีแต่อยากเห็นหน้า แล้วจะรู้สึกยังไง คนที่รู้จักก็แอดหาคนที่เป็นญาติ มันรู้สึกยังไง (ร้องไห้)

สิ่งที่เหมียวต้องการคือบีไม่ต้องตามราวี?

เหมียว : ตอนแรกหนูอยากปรึกษาพี่บีกับพี่ฮายด้วยซ้ำว่าหนูจะออกมายังไง ให้ทำยังไงให้พี่บอกหนูเหอะ

บี : พี่ก็บอกให้เอาตามหนูต้องการ มันอยู่ที่ใจตัวเองด้วย

เหมียว : เห็นมั้ย พี่จะบอกว่าอย่างนี้ไม่ได้ พอหนูอึดอัดก็มาขอร้อง

บี : แล้วเห็นมั้ยบ้านพี่เขาพังแค่ไหน

ต้น : ถ้าให้เขาทำมาหากินปกติ ผมจะไม่ยุ่งเลย จะไม่มานั่งโวยวายเมียผม

ในฐานะบีรักและห่วงแพร เขาคบกันมาอยู่เป็นพี่น้อง เขาก็ห่วงใยกัน วันนึงมีผู้หญิงมายุ่งทำให้ครอบครัวแตกแยก ก็เข้าใจได้ แต่เรามองว่าทำให้คนที่ชอบเดือดร้อน ทำทำไม?

ต้น : แต่วันนี้คุณไปยุ่งในพื้นที่ขายของ และลามไปญาติพี่น้องเขา มันเกิดอะไรขึ้น ขอบีหยุดได้มั้ย ถ้าถูกราวีแบบนี้แล้วตอบโต้ไม่ได้ล่ะ ถ้าไม่โดนราวีผมจะเป็นแบบนี้มั้ย ผมโกรธ เพราะเราเอาเขามายุ่งเรื่องนี้ ถ้าวันนี้คุณสาดสีกันสองคนผมไม่โกรธเลย

คุณตรรกะแปลกๆ เพราะคุณห่วงผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้หญิงที่นั่งร้องไห้ข้างซ้ายผมคือครอบครัวคุณและมีลูก?

ต้น : แล้วผมไม่ดูแลเขาตรงไหน

แค่คุณไปรู้สึกดีกับผู้หญิงอื่น และไปปกป้องเขา?

ต้น : วันนี้ผมลากเขามาอยู่ในเกม พอวันนี้เขาโดนโจมตี แล้วผมต้องเดินออกไปเลย

เขาอยู่ของเขาได้ แต่พอคุณไปทำแบบนั้นมันยิ่งวิบัติ ถูกมั้ย ถ้าคุณลดความแมนของคุณ ผิดชอบชั่วดี คุณต้องรับผิดชอบเมียเขาก่อน?

ต้น : ผมเรียกเขามาคุยกี่ครั้งแล้ว ถามว่าจะเดินยังไงดีต่อ ใช้ชีวิตยังไงดีต่อ

คุณไปบวชพระสักพักดีกว่า?

แพร : หนูไม่ไหวแล้ว (ร้องไห้) คุยกับครูแอ๋ม เขารู้ทุกเรื่อง

เอาง่ายๆ มุมคุณเองยืนยันจะไม่กลับ ฝั่งนี้จะขอโทษอะไรเขามั้ย?

ต้น : ถ้าไม่กลับก็แค่ขอโทษ แค่นั้น วันนี้ผมทำครอบครัวพัง ให้คุณคิดไป แต่จิตใจลึกๆ ผมอยากตื่นเช้ามาพาลูกไปส่งโรงเรียนแบบลูกมีพ่อแบบปกติ เรื่องมีคนอื่น ผมกับน้องผมเป็นที่ปรึกษา บางครั้งผมเหนื่อยสุดชีวิตเหมือนกัน เอาง่ายๆ คุณจะเลือกให้ผมไปทำอย่างอื่นมั้ย…

วันนี้กลับไปมั้ย?

แพร : ไม่ค่ะ กลับไม่ได้แล้ว (ร้องไห้) มันไม่เหลืออะไรแล้ว ความทรงจำใครจะไปเก็บให้

ต้น : เก็บให้เมื่อคืนแล้ว

แพร : งั้นเธอก็พาผู้หญิงมานอนที่บ้านฉันน่ะสิ

ต้น : ฉันกลับไปนอนที่บ้านทุกวัน ถามยามก็ได้ ผมเก็บให้แต่ยังไม่หมด

แพร : กลับไปมีแต่ความไม่ดีอยู่แล้ว (ร้องไห้)

คุณแพรจบกับทางฝั่งนี้ เขาจะไปคบกันหรือเปล่า?

แพร : ก็เรื่องของเขา เพราะเราหย่าแล้ว