โรงเรียนวรรณวิทย์ โรงเรียนเล็กๆที่หัวใจยิ่งใหญ่ย่านใจกลางเมืองสุขุมวิทซอย 8 หนึ่งในทำเลที่มีมูลค่าและค่าครองชีพที่สูงที่สุดในกรุงเทพเลยก็ว่าได้แต่น่าแปลกใจที่โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนเอกชนที่เก็บค่าเทอมกับนักเรียน 1702 บาทสำหรับชั้นประถมและ 1317.50 บาทสำหรับนักเรียนชั้นมัธยม ปีที่หนึ่งถึงสาม และไม่ใช่ค่าเทอมเท่านั้นแต่ค่าครองชีพในโรงเรียนแห่งนี้ถูกคิดคำนวณมาแล้วว่าต้องอยู่ในอัตราที่ต่ำสุดเท่าไหร่ที่จะเป็นไปได้นักเรียนโรงเรียนวรรณวิทย์จึงจะซื้อข้าวกลางวันกินได้ในราคาเพียงจานละ 20 บาทเท่านั้น
ย้อนกลับไปเมื่อ 68 ปีที่แล้วหม่อมผิว สุขสวัสดิ์ ณ อยุธยา มองเห็นว่าบุตรหลานหรือเด็กเด็กหลายคนในละแวกนั้นไม่มีโอกาสเข้าถึงการศึกษาจึงได้ตั้งโรงเรียนวรรณวิทย์ขึ้น โดยช่วงแรกเป็นอาคารหลังคามุงจากสร้างขึ้นโดยง่ายมีนักเรียนเพียงแค่แปดคน หม่อมผิว ทำหน้าที่เป็นครูใหญ่สอนด้วยตนเองไม่มีการเก็บค่าเล่าเรียนช่วงแรก
แม้ในระยะต่อมามีการเก็บค่าบำรุงการศึกษาตามสมควรแต่ก็อนุญาตให้ค้างค่าเล่าเรียนได้เนื่องจากเข้าใจว่าผู้ปกครองเด็กบางส่วนมีความเป็นอยู่ที่ขัดสนที่นี่จะเรียกว่าเป็นโรงเรียนเอกชนที่ทำเพื่อสังคมก็คงไม่ผิดนัก
โรงเรียนวรรณวิทย์ประกอบด้วยครู 37 คนและนักเรียน 514 คนครูใหญ่คนปัจจุบันคือหม่อมราชวงศ์รุจีสมรสุขสวัสดิ์ อายุ 94 ปีลูกสาวคนสุดท้องของหม่อมผิวรับหน้าที่มาตั้งแต่ปีพ.ศ. 2497 ปีแม้ท่านจะมีอายุ 94 ปีแต่ยังกระฉับกระเฉงเดินไปทำงานโรงเรียนทุกวันแข็งแรงเกินกว่าจะเป็นคนที่มีอายุเกือบศตวรรษแต่นั่นไม่ใช่ความสำคัญเท่ากับสุขภาพใจของท่าน เป็นคนที่พูดคุยตอบคำถามด้วยนะเสียงอันเป็นมิตรนี้มีเสียงหัวเราะปิดท้ายประโยคอยู่เสมอและท่านจะแทนตนเองว่ายาย
ถึงแม้ว่าบรรยากาศนอกรั้วโรงเรียนจะค่อยค่อยเปลี่ยนแปลงไปตามยุคตามสมัยตามความเจริญจากที่มีแต่บ้านคนก็กายเป็นย่านที่เต็มไปด้วยอาคารสำนักงานร้านอาหารต่างประเทศคอนโดมิเนียมหรูและมีนายหน้าหลายคนสนใจพื้นที่แห่งนี้ด้วยเงินมหาสาร ก็ไม่สามารถซื้อที่แห่งนี้ได้ ถ้าว่าเกือบทุกอย่างภายในโรงเรียนแห่งนี้ยังคงอยู่สภาพเดิมเหมือนในวันแรกราวกับว่าการเวลาไม่เคยเปลี่ยนไป แสดงให้เห็นว่ากาลเวลาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเจตนารมณ์เดิมของผู้ก่อตั้งได้
เมื่อก่อนเป็นบ้านคนเด็กไม่มีที่จะเรียนก็ถือว่าช่วยเด็กจึงปลูกเป็นหลังคาจากแล้วค่อยค่อยเปลี่ยนแปลงหลังคากระเบื้องเพราะว่าแม่ทานเขียนเรื่องได้เงินเยอะท่านเขียนหนังสือเดลิเมล์เขียนหนังสือขายเก็บเงินซื้อที่ดินทีละแปลงสองแปลงมาเป็นโรงเรียนได้ถึงวันนี้ก็ฝีมือท่านทั้งนั้นแหละครูใหญ่รุจีสมรตอบพร้อมกับยกมือไหว้รูปหม่อมผิวบนฝาผนังห้องพักครูสำหรับแฟนนวนิยายรุ่นเก่าคงรู้จักมุมผิวในชื่อ วรรณสิริ อันเป็นนามปากกาของท่านที่ใช้ในการประพันธ์บทละครนวนิยายหลายเรื่องแต่เรื่องที่ดังที่สุดก็น่าจะเป็นนางทาส และ วนิดา
แต่ในปัจจุบันนี้โรงเรียนวรรณวิทย์ได้ตกอยู่ในสภาพน่าเป็นห่วงเนื่องจากมีสภาวะขาดทุนมาหลายปีอย่างไม่ต้องสงสัยเลยด้วยค่าเทอมอันน้อยนิดที่โรงเรียนเรียกเก็บเทียบกับภาระต้นทุนในปัจจุบัน
จนทำให้วันนี้ทางโรงเรียนวรรณวิทย์ได้ปิดตัวลงอย่างน่าใจหายเสียงระฆังที่ตีทุกชั่วโมงในการเปลี่ยนคาบเรียนได้เงียบหายลงไปแล้วโรงเรียนแห่งโอกาส โรงเรียนเอกชนที่ทำเพื่อสังคมตอนนี้ได้ติดตัวลงอย่างถาวรเพราะสภาวะขาดทุนมาหลายปีแม้ที่ผ่านมาจะสร้างคนสร้างอนาคตให้กับเด็กหลายคนที่ด้อยโอกาสได้มีโอกาสในการเข้าถึงการศึกษาตอนนี้ โรงเรียนแห่งนี้ได้ปิดตัวลงไปแล้ว แต่แน่นอนว่าโรงเรียนแห่งนี้จะอยู่ในหัวใจของใครอีกหลายหลายคนเพราะที่นี่คือที่สร้างคนโดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ หวังเพียงแค่ให้เด็กที่ไม่มีโอกาสได้มีสภาพชีวิตได้มีการศึกษาที่ดีขึ้นเพื่อนำไปหล่อเลี้ยงชีวิตตนเองและครอบครัวต่อไปเพราะสิ่งที่ประกอบกันเป็นโรงเรียนวรรณวิทย์ทั้งหมดคือ ความเสียสละที่จับต้องได้
สุดท้ายนี้เราขอขอบคุณผู้ก่อตั้งครูใหญ่ หม่อมราชวงศ์รุจีสมร สุขสวัสดิ์ ณ อยุธยาและคณะครูทุกท่านที่เป็นผู้เสียสละทำให้มีโรงเรียนแห่งนี้เกิดขึ้น
ข่าวที่เกี่ยวข้อง