ศาลจังหวัดขอนแก่น พิพากษาชั้นต้นจำคุก 2 ปี ไม่รอลงอาญา ผู้จัดการส่วนตัวนักร้องรายหนึ่ง ฐานเป็นธุระจัดหาเพื่อสนองความใคร่
ศาลจังหวัดขอนแก่น นัดอ่านคำพิพากษาคดีที่พนักงานอัยการจังหวัดขอนแก่น เป็นโจทก์ยื่นฟ้อง น.ส.ลิลลี่ ตัณฑ์เอกชน ผู้จัดการส่วนตัวนักร้องรายหนึ่ง ในความผิดฐานเพื่อสนองความใคร่ของผู้อื่น เป็นธุระจัดหา ล่อไปหรือชักพาไป เพื่อการอนาจารซึ่งหญิง แม้ผู้นั้นจะยินยอมก็ตาม กรณีที่เยาวชนหญิงวัย 18 ปี เข้าแจ้งความกับพนักงานสอบสวน สภ.เมืองขอนแก่น เมื่อวันที่ 23 ก.พ. 2564 และพนักงานอัยการสั่งฟ้องคดีดังกล่าว เหตุเกิดระหว่างวันที่ 6-11 ก.พ. 2564
คำฟ้องโดยสรุประบุว่า เมื่อวันที่ 6-7 ก.พ. 2564 เวลากลางวัน จำเลยได้เป็นธุระจัดหา ล่อไป หรือชักพาไปซึ่งผู้เสียหาย ที่เป็นเยาวชนรายหนึ่งวัย 18 ปี เพื่อการอนาจารให้มีเพศสัมพันธ์กับนักร้องชาย และผู้เสียหายได้มีเพศสัมพันธ์กับนักร้องชาย จนสำเร็จความใคร่วันละ 1 ครั้ง อันเป็นการฝ่าฝืนต่อกฎหมาย ต่อมาวันที่ 11 ก.พ. 2564 นักร้องชายให้ผู้เสียหายสำเร็จความใคร่ด้วยปาก 1 ครั้ง เหตุเกิดที่ ต.ศิลา อ.เมือง จ.ขอนแก่น และวันที่ 15 มี.ค. 2564 ภายหลังการกระทำผิด จำเลยได้เข้าพบพนักงานสอบสวนรับทราบข้อกล่าวหา ชั้นสอบสวนจำเลยให้การปฏิเสธ กระทั่งพนักงานอัยการจังหวัดขอนแก่น เป็นโจทก์ยื่นฟ้องจำเลยคนดังกล่าว
นอกจากนี้ ผู้เสียหายยังขอเรียกค่าเสียหายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 44/1 ระบุว่า ขณะเกิดเหตุผู้ร้องมีอายุเพียง 18 ปี อายุยังน้อยด้อยภาวะและการศึกษา และยังคงศึกษาอยู่ มีภูมิลำเนาอยู่จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคใต้ ถูกจำเลยกระทำการเพื่อสนองความใคร่นักร้องชาย เป็นธุระจัดหาและล่อลวงไปเพื่อการอนาจารซึ่งผู้ร้อง มายังจังหวัดขอนแก่น ด้วยค่าใช้จ่ายหรือค่าเดินทางของจำเลย โดยจำเลยลวงผู้ร้องว่า ให้มาคอยดูแลและให้ช่วยงานนักร้องชายขณะเตรียมทำเพลง เนื่องจากผู้ร้องเป็นแฟนคลับเท่านั้น ไม่ได้แจ้งว่าผู้ร้องต้องสนองความใคร่แต่อย่างใด หากผู้ร้องรู้คงไม่ได้เดินทางมาหาจำเลยและนักร้องชาย
นักร้องชายแจ้งผู้ร้องว่า จะให้มาช่วยงานประมาณ 10 วัน มีค่าจ้างวันละ 1,000 บาท ที่พักและอาหารฟรี รวมถึงค่าเดินทางไปกลับระหว่างจังหวัดแห่งหนึ่้งทางภาคใต้ กับจังหวัดขอนแก่น จำเลยจะออกให้ทั้งหมด อีกทั้งจำเลยยังหน่วงเหนี่ยวผู้ร้องไว้ระหว่างวันที่ 6 – 11 ก.พ. 2564 โดยผู้ร้องอยู่ภายในที่พักที่จำเลยจัดหาไว้เท่านั้น เพื่อสนองความใคร่ของนักร้องชายต่อไปเป็นจำนวนหลายกรรมต่างกัน
ผู้ร้องยังเด็กและมีภูมิลำเนาอยู่ต่างพื้นที่ เดินทางมาคนเดียว ไม่มีที่ไปหรือที่พึ่งในขณะเกิดเหตุ และกำลังสับสนและกลัว จึงขาดภาวการณ์ตัดสินใจอย่างเท่าทันและรอบคอบ จึงได้ยินยอมจำเลยและนักร้องชายไปก่อนในขณะนั้นโดยไม่เต็มใจ ซึ่งการกระทำของจำเลยที่ล่อลวงผู้ร้องไปดังกล่าว เป็นเหตุทำให้ผู้ร้องได้รับความเสียหาย อับอาย และเมื่อผู้ปกครองผู้ร้องทราบจากการเป็นข่าวทางทีวีและสื่อโซเชียล ต่างเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ผู้ร้องจึงขอเรียกค่าสินไหมทดแทนอื่นๆ อันมิใช่ตัวเงินสำหรับที่ผู้ร้องต้องเสียหายจากการละเมิดของจำเลยและสูญเสียสิทธิเสรีภาพ ที่เป็นเหตุให้ต้องได้รับความเจ็บปวด ทนทุกข์ทรมานทั้งร่างกายและจิตใจอย่างแสนสาหัส ตลอดจนได้รับความอับอายทั้งตัวผู้ร้องและผู้ปกครอง ผู้ร้องจึงขอศาลได้โปรดมีคำพิพากษาบังคับให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายจำนวนเงินทั้งสิ้น 3 ล้านบาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 5 ต่อปี
ศาลพิเคราะห์พยานหลักฐานแล้ว เห็นว่า น.ส.ลิลลี่ ผู้เป็นจำเลยได้กระทำผิดจริงตามฟ้อง โดยเชื่อตามหลักฐานการสนทนา พิพากษาจำคุก 2 ปี โดยไม่รอลงอาญา ส่วนที่ผู้เสียหายเรียกร้องเงินชดเชย 3 ล้านบาท ศาลให้ยกคำร้อง เพราะเชื่อว่าผู้เสียหายสมัครใจมีเพศสัมพันธ์กับนักร้องชายคนดังกล่าว ต่อมา น.ส.ลิลลี่ได้ประกันตัวเพื่อสู้คดีในชั้นอุทธรณ์ต่อไป
ผู้จัดการสาวรายดังกล่าวได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัวชี้แจงว่า
