แหวนแหวนแชร์ ประสบการณ์ใช้เวลารักษาตัวมานานกว่า 5 ปี ถ่ายทอดประสบการณ์ตรง หลังเคยป่วยเป็นมะเร็งเต้านมสมัยวัยรุ่น ในงาน “ความก้าวหน้าในการรักษามะเร็งเต้านมระยะเริ่มต้นที่ที่มีผลบวกต่อตัวรับฮอร์โมน”
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- น่ารักไม่ไหว! “ลิซ่า #BLACKPINK” เจอคำถามนี้ ถึงกับร้องอุ๊ย กรี๊ดกันลั่นฮอลล์!?(ชมคลิป)
- เอ็นดูเปิดนาที ลิซ่า เกือบ shut Down โดนหมัด จีซู เข้าหน้า เหล่าบลิงค์ชื่นชม สปิริตสูงมาก
แหวนแหวน เล่าประสบการณ์ตรงว่า “แหวนเป็นหนึ่งในผู้ที่มีประสบการณ์มะเร็งเต้านมตั้งแต่อายุ 23 ปี ต้องบอกว่าเป็นความโชคดีที่เจอเร็วและรักษาได้ทันท่วงที จนทุกวันนี้พูดได้ว่าหายแล้ว 99.99% ทำให้รู้เลยว่าโรคมะเร็งเต้านมนั้นอยู่ใกล้ตัวเรามาก และเจอในคนอายุเด็กลงทุกวัน อยากบอกผู้หญิงทุก ๆ คนว่าอย่ากลัวการตรวจมะเร็งเต้านมอย่ามองเป็นเรื่องที่ไกลตัว เพราะถ้าคุณยิ่งเจอช้า การรักษายิ่งยากและโอกาสในการหายน้อยลง
ตอนที่แหวนตรวจเจอ คือเหมือนโลกแตก รู้สึกว่าเราจะตายแล้วเหรอ ตอนนั้นการเป็นมะเร็งเต้านมเป็นอะไรที่น่ากลัวมาก นอกจากการกลัวตาย ยังเสียความมั่นใจด้วยที่ต้องโดนตัดหน้าอก โดนตัดไปเกือบเท่าลูกเทนนิส ก็มีความกังวลว่าหน้าอกเราจะเป็นยังไง มันจะเหมือนเดิมไหม สรุปคือไม่ได้เสียทรงไปมาก ทุกวันนี้ก็อยู่กับมันได้ แต่ก็กลัวว่าจะกลับมาเป็นอีก ก็คอยเช็คอัปมันตลอดปีละครั้ง ยุคนี้เทคโนโลยีไปไกลมาก
อย่างตอนนี้เราจะทำ IVF ก็ต้องตรวจเช็คเยอะ คุณหมอที่ทำลูกเขาก็จะซีเรียสเรื่องของการใช้ฮอร์โมน เพราะฮอร์โมนคือตัวกระตุ้นมะเร็ง อย่างแหวนจะทาครีมอะไร ทานอะไร ฉีดฮอร์โมนอะไรต้องระวังหมด เพราะมีผลกับมะเร็งเต้านมหมด เวลาจะกระตุ้นไข่ทีต้องมีทีมหมอมานั่งปรึกษากันเลย ค่อนข้างจะเป็นเรื่องใหญ่จริง ๆ เราตั้งใจ อยากได้มีน้อง 2 คน แต่ตอนนี้เอาให้ได้ 1 คนก่อน เราอยู่กับกระบวนการนี้มานานแล้วเหมือนกัน เดี๋ยวคงจะต้องลองอีกรอบ ทั้งในไทยและต่างประเทศ ถ้าไม่ได้จริงๆ คงจะถอดใจแล้ว เพราะคุณหมอก็ไม่กล้าให้ฮอร์โมนเยอะ มันเสี่ยง อายุเท่านี้แล้ว มันก็ต้องอัดกันสุดตัว เรียกว่าเป็นเคสพิเศษเลยสำหรับการทำIVF คุณพ่อก็บอกขึ้นมาแล้วว่าชีวิตแลกชีวิตไม่เอานะ ได้หลานแต่ลูกเป็นมะเร็งเต้านมอีกรอบ ก็คงไม่ไหว ส่วนคุณสามี เขาก็กลัวเราเป็นมะเร็งอีก ลูกก็อยากมีแหละ ครอบครัวไม่มีฝ่ายไหนกดดันเลย เพราะเขาก็รู้ว่าเราพยายาม ถ้ามันไม่ได้จริงๆ เราก็พยายามที่สุดแล้ว ที่สำคัญลูกจะมีหรือไม่มีไม่เป็นไร แต่เราต้องไม่ตาย ต้องมีเราอยู่ต่อไป เท่าที่ฟังโอกาสมันก็ 50:50 เพื่อน ๆ ก็ให้กำลังใจกันหมดวิทยาศาสตร์เราก็สู้มาสุดตัว สงสัยคงต้องไปสายมูบ้างเพื่อนก็ส่งมาให้เยอะว่าแบบที่ไหนสามารถไปมูได้บ้าง
ตอนนี้ค่าใช้จ่ายหมดไปหลายล้านแล้ว ยังพูดกับพ่อแม่เลยว่าหลายล้านก็ส่วนนึงนะ แต่ร่างกายเรา ฮอร์โมนที่เทคเข้าไปนี่ก็ไม่รู้ว่าจะมีผลอะไรที่ไปสะสมไว้ข้างในรึเปล่า คือที่ผ่านมาเราต้องตรวจแล้วตรวจอีก วนๆไปจนรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว โดนเยอะเหลือเกิน ก็เข้าใจคุณหมอว่าต้องเอาความปลอดภัยขอเราไว้ก่อน ไม่อยากให้มีผลข้างเคียงอะไรในอนาคต”