พระปรีชาสามารถของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ที่ทรงใช้ภาษาต่าง ๆ ได้อย่างเชี่ยวชาญ เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ใจมาก แม้แต่ภาษาสันสกฤตซึ่งเป็นภาษาโบราณและศักดิ์สิทธิ์ของชาวอินเดียที่นับถือศาสนาฮินดูก็ทรงศึกษารอบรู้อย่างลึกซึ้ง
เมื่อเดือนธันวาคม ๒๕๒๙ ทรงริเริ่มใช้คอมพิวเตอร์ในการทรงพระราชนิพนธ์คำร้องและโน้ตเพลงสำหรับเครื่องดนตรีชนิดต่าง ๆ ซึ่งเป็นงานที่ใช้เวลามากทีเดียว ในปีต่อมา ทรงใช้โปรแกรมชื่อ Fontastic เพื่อทรงออกแบบตัวอักษรภาษาไทยและภาษาอังกฤษขนาดต่าง ๆ
หลังจากนั้น ได้ทรงศึกษาตัวอักษร “เทวนาครี” โดยทรงปรึกษาหารือกับผู้ทรงคุณวุฒิด้านภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี และ หม่อมหลวงจิรายุ นพวงศ์ อดีตองคมนตรี ซึ่งได้ถวายงาน และช่วยตรวจสอบการเขียนอักษร
ชื่อ “เทวนาครี” แปลว่า อักษรของนครแห่งทวยเทพ ใช้ในการเขียนภาษาสันสกต ปรากฤต ฮินดิ และมารธิ จนทรงสามารถออกแบบได้สำเร็จในเวลาต่อมาไม่นาน ผู้ที่ริเริ่มศึกษาภาษาเหล่านี้อาจจะสับสนเพราะจำนวนตัวอักษรที่แท้จริงยังไม่เป็นที่แน่นอน แม้ผู้เชี่ยวชาญทางภาษาก็ยังหาข้อยุติมิได้
นอกจากตัวอักษรทั้งหลายดังกล่าวข้างต้นแล้ว พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ยังทรงออกแบบอักษรไทย-อังกฤษ อีกสองชุด พระราชทานชื่อว่า ภูพิงค์ และทักษิณ สำหรับใช้กับคอมพิวเตอร์แมคอินทอช
ที่มา – Information Division of OHM
