เดินทางตามรอยพ่อ… สถานีพัฒนาเกษตรที่สูงตามพระราชดำริ บ้านสะจุก สะเกี้ยง ดอยสวนยาหลวง จ.น่าน

พระเสด็จสู่สวรรค์ ครรไลล่วง พระราชกรณียกิจทั้งปวง คงคุณค่า

สืบพระราชปณิธาน สานศรัทธา ตามรอยแห่งปรัชญา พ่อแผ่นดิน

ปวงข้าพระพุทธเจ้า ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้

ข้าพระพุทธเจ้า ทีมงานแฟนเพจ เที่ยวแล้วยัง กับ มิตรภาพ – Friendship journey

จันทร์เพ็ญ จันทนา : ประพันธ์

 

แม้หนทางจะยากลำบากเพียงใด ไกลแค่ไหน ท่านก็เสด็จเดินทางไปให้ถึงปัญหาของชาวบ้าน ทริปนี้ได้มีโอกาสเดินทาง ตามรอยเท้าพ่อ ที่ ” Jetradar.co.th” และ “Readme.me” ได้จัดขึ้น โดยทริปนี้พวกเราเลือกไปที่ สถานีพัฒนาเกษตรที่สูง ตามแนวพระราชดำริ บ้านสะจุก-สะเกี้ยง ซึ่งอยู่ในพื้นที่เดียวกันกับ โครงการมูลนิธิปิดทองหลังพระ สืบสานแนวพระราชดำริ อ.เฉลิมพระเกียรติ และดอยสวนยาหลวง อ.ท่าวังผา จ.น่าน

ในการเดินทางครั้งนี้ ถึงแม้สถานที่ที่เราไปจะไกลและหนทางจะลำบากแค่ไหน ก็ไม่อาจเทียบเท่ากับที่พ่อหลวงของเราได้เสด็จไปพัฒนาและช่วยเหลือ งานวิจัย งานพัฒนา สถานีวิจัย/เกษตรหลวง ศูนย์พัฒนาโครงการหลวง 38 โครงการ ที่พระองค์ได้ทรงสร้างไว้ เพื่อให้คนไทยได้สร้างงานสร้างอาชีพที่ยั่งยืน อยู่อย่างพอเพียง และเป็นแรงบันดาลใจในการทำความดี และทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมต่อไป

 

ด้วยระยะเวลาเพียง 2 วันของทริปนี้ พวกเราใช้เวลาช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ให้คุ้มค่า แม้ไกลแค่ไหนเราก็จะไปให้ถึง (ตามสภาพรถยนต์ที่ขับพาไป) ไกลแค่ไหนก็จะใกล้แล้วค่ะ การเดินทางทริปนี้นั่งเครื่องบินมานะคะ ด้วยการสนับสนุนตั๋วเครื่องบินจาก Jetradar แอพพิเคชั่นในการค้นหาและจองตั๋วเครื่องบิน มาถึงสนามบินที่น่าน เพื่อนขับรถมาจากจังหวัดลำปางมาสมทบและร่วมเดินทางไปด้วยกัน จากนั้นเราใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 101 ผ่าน อ.ท่าวังผา อ.ปัว แวะกินมื้อเที่ยง ส้มตำไก่ย่างกันก่อน ร้านนี้อยู่หน้าสนามกีฬาปัว เคยมากินแล้ว 2 ครั้ง แม่ค้าจำหน้าพวกเราได้ พวกนี้ที่ครั้งก่อนกินไก่ย่างจนหมดร้าน อิอิ

อิ่มแล้วก็ไปกันต่อตามถนนหมายเลข 1256 ผ่านอุทยานแห่งชาติดอยภูคา เข้า อ.บ่อเกลือ ระหว่างทางแวะจุดชมวิว 1715 คือระดับความสูงจากระดับน้ำทะเล

ผ่าน อ.บ่อเกลือ ถึงสามแยก ให้เลี้ยวซ้ายไปตามถนนหมายเลข 1081 ไปอีกประมาณ 30 กิโลเมตร ถนนยังดีอยู่ค่ะ อาจจะขรุขระบ้าง เจอวิวสวยก็แวะระหว่างทางได้อีก พักรถๆ ค่ะ ^_^

ประมาณ 1 ชั่วโมงเราก็มาถึง หมู่บ้านขุนน้ำน่าน ให้เลี้ยวขวาสามแยกซึ่งจะมีป้ายบอกทางไปโครงการสถานีพัฒนาเกษตรที่สูง ตามแนวพระราชดำริ บ้านสะจุก-สะเกี้ยง ไปอีกประมาณ 4 กิโลเมตร ถนนเส้นนี้อาจจะขรุขระมีหลุมและชันบ้างนะ ต้องขับรถอย่างระมัดระวัง มาถึงก็รอเก็บแสงเย็นพอดี อิอิ

ไม่ได้จองที่พักมา ตั้งใจจะมานอนเต็นท์ แต่โชคดีบ้านพักว่าง 1 หลังใหญ่เป็นบ้านปูนที่นอนได้ 4 คนพอดี สบายเรา แฮะๆ

การมาพักที่นี่ เรื่องอาหารการกิน ถ้าไม่สั่งเจ้าหน้าที่ล่วงหน้า ก็ต้องเข้าไปหมู่บ้านซื้อมากินเอง อยากได้อะไรก็คุยกับเจ้าหน้าที่ได้นะคะ ทุกคนน่ารักและให้ความช่วยเหลือดีค่ะ

เสียดายคืนนี้ไม่มีดาวให้เห็น กินข้าว และนั่งเม้าท์มอย ก็นอน พรุ่งนี้เช้าไปเดินดูแปลงเกษตรของโครงการกันค่ะ

ลักษณะภูมิประเทศจะเป็นภูเขาสูง ลาดชัน พื้นที่ส่วนใหญ่ถูกบุกรุกทำลาย เพื่อใช้เป็นที่ทำกินและบางส่วน เป็นพื้นที่ไร่เก่าที่ทิ้งร้างไว้ให้พื้นดิน กลับคืนสภาพสมบูรณ์พอที่จะปลูก พืชได้อีกครั้งแล้วจะกลับมาถางเพื่อ ใช้เป็นที่ทำกินต่อไป ส่วนสภาพป่า สมบูรณ์มีอยู่เพียงส่วนน้อย โดยโครงการปิดทองหลังพระฯ ได้น้อมนำหลักการ “เข้าใจ เข้าถึง พัฒนา” ตามแนวพระราชดำริพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 มาเป็นแนวทางปฏิบัติในทุกขั้นตอน โดยมุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของประชาชน และขับเคลื่อนงานพัฒนา ตามความต้องการที่แท้จริงของคนในชุมชน

ที่มา จาก http://www.pidthong.org/main-project.php?id=1&menu_id=1

ส่งเสริมให้ชาวบ้านปลูกพืชเศรษฐกิจหลังทำนา

ภายในโครงการ จะมีบ้านพัก 4 หลัง ค่าบ้านพักทางศูนย์ไม่ได้ระบุ เราจ่ายตามความเหมาะสมเพื่อใช้บูรณะบำรุงบ้านพักของศูนย์ฯ นะคะ

หน้าบ้านพักมีไร่ชา

ขอถ่ายรูปกับเจ้าหน้าที่สาว น้องแอมคนสวย 🙂

มองไปเห็นพื้นที่โล่ง โกร๋น ต้องให้ความร่วมมือช่วยกันดูแลรักษาพื้นที่ต้นน้ำและป่าให้อุดมสมบูรณ์ต่อไปนะคะ

พอให้เห็นสภาพของถนน

ระหว่างทางกลับ จุดนี้ถ้าหน้าทำนาจะเขียวและสวยมากนะคะ มีโอกาสต้องมาช่วงเค้าทำนา

ต้องจอดถ่ายรูป

ถนนโล่งๆ แวะจอดได้ปลอดภัย 🙂

เป้าหมายต่อไปเราจะไปที่ หมู่บ้านสันเจริญ ดอยสวนยาหลวง อ.ท่าวังผา กันค่ะ หมู่บ้านที่ปลูกกาแฟเป็นอาชีพหลัก เราก็กลับเส้นทางเดิม ผ่านบ่อเกลือ เข้า อ.ปัว แต่ถ้ามีเวลาอยากจะให้แวะเที่ยว โครงการศูนย์ภูฟ้าพัฒนา อ.บ่อเกลือ โครงการตามพระราชดำริของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในการช่วยเหลือราษฎรในพื้นที่ถิ่นทุรกันดารให้มีคุณภาพชีวิตและความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

พวกเราแวะกินส้มตำไก่ย่างที่ร้านข้างสนามกีฬาเหมือนเดิม เนื่องจากเมาโค้งมา ขอแซ่บ ๆ ซะหน่อย แต่ที่ร้านไก่ย่างหมดแล้ว ก็ต้องหาร้านอื่น แกก็แนะนำให้ไปร้านหน้าโรงพยาบาลที่ปัว ก็ขับรถตามหาจนเจอ แซ่บๆ รอดตัวไป ตอนกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยเพื่อนคนนึงก็แขวนกล้องไว้ที่เก้าอี้ สุดท้ายก็ลืมสนิท ขับรถไปบ้านสันเจริญแบบไม่นึกถึงกล้องตัวนั้นเลย

ทางไปหมู่บ้านสันเจริญ ค้นหาด้วย google map ด้วยคำว่า โรงเรียนบ้านสันเจริญ ตำบล ผาทอง น่าน ก็ไปถึง จากปัวมาถึงหมู่บ้านประมาณ 50 กิโลเมตร ตามเส้นทางหมายเลข 1148 ที่จะไปพะเยา เรานัดคุณกริชไว้ที่ร้านกาแฟ LaPien แต่เจ้าตัวก็ไปทำธุระที่อำเภออื่น แต่ก็จะให้น้าขับรถพาพวกเราขึ้นไปส่งบนดอยสวนยาหลวง เราเลือกนอนเต็นท์บนยอดดอยค่ะ สามารถพักบ้านพักโฮมสเตย์ในไร่กาแฟก่อนจะถึงยอดดอยสวนยาหลวงประมาณ 4 กิโลเมตรได้นะ

หมู่บ้านสันเจริญ ส่วนมากเป็นชาวไทยภูเขาเผ่าเมี่ยน อาชีพหลัก 90% คือปลูกกาแฟ คำบอกกล่าวจากคุณกริชซึ่งเกิดและโตที่นี่ ชาวบ้านร่วมกันตั้งกลุ่มรัฐวิสาหกิจแปรรูปกาแฟ เพื่อรับซื้อ แปรรูปและส่งไปขาย เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2556 สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้เสด็จมาเยี่ยมราษฎรที่หมู่บ้านสันเจริญนี้ โดยคุณกริชได้ถวายรายงานกระบวนการปลูก เก็บเกี่ยว แปรรูป จนถึงคั่วกาแฟ ส่งออกขาย พระองค์ท่านรับฟังปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นแก่ชาวบ้านและทรงช่วยเหลือ ปัจจุบันชาวบ้านที่นี่มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น มีการพัฒนา แปรรูปกาแฟส่งขายร้านภูฟ้า ทำให้มีรายได้เพิ่มมากขึ้น

เมื่อครั้งพระองค์เสด็จทรงเยี่ยมราษฎร หมู่บ้านสันเจริญ อ.ท่าวังผา เดือนกุมภาพันธ์ ปี 2556 จากคำบอกเล่าของคุณกริชและชาวบ้าน พระองค์ท่านทรงมีพระอารมณ์ขันและเป็นกันเองกับชาวบ้านเป็นอย่างมาก ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

มาถึงร้านกาแฟ LaPien เพื่อนก็ตามหากล้อง กว่าจะรู้ตัวก็มาไกลขนาดนี้ จะทำไงดีละ ดีนะที่เรามีเบอร์โทรร้านส้มตำข้างสนามกีฬา โทรบอกให้แกไปหาร้านส้มตำหน้าโรงพยาบาลปัว เพื่อถามเรื่องกล้อง ปรากฏว่าเค้าเก็บไว้ให้ นึกว่าพวกเราจะกลับมาเอา จากนั้นก็โทรบอกคุณกริชที่ทำธุระอยู่ข้างนอกซึ่งขากลับจะผ่าน อ.ปัว ร้านส้มตำนี้พอดี บอกให้ไปรับกล้องมาให้เราด้วย รู้สึกเกรงใจทุกคนเลยอะ ทุกคนน่ารักและช่วยเหลือพวกเราเป็นอย่างดี ถ้ากลับไปอีกจะไปขอบคุณด้วยตัวเองนะคะ ร้านส้มตำพี่มนข้างสนามกีฬาตรงข้ามปั้ม ปตท. ร้านส้มตำพี่แพรหน้าโรงพยาบาลปัว และคุณกริช

ภาพบบรยากาศร้านส้มตำพี่มนข้างสนามกีฬา

กลับมาที่ร้านกาแฟ LaPien กันต่อ เจ้าของร้านไม่อยู่แต่เราก็นั่งรอ มีคนผ่านมาถามข้อมูลเรื่อยๆ ทำตัวเนียนบอกข้อมูลกันไป และเราก็ได้พบน้อง 2 สองคนที่จะขึ้นดอยเหมือนกัน มีคนช่วยหารค่ารถกะบะแล้ว กว่าจะขึ้นดอยก็เกือบค่ำพอดี เนื่องด้วยถนนทางขึ้นแคบ รถจะวิ่งสวนกันลำบาก ต้องรอให้รถขนกาแฟกลับมาหมดก่อนพวกเราถึงจะขึ้นไปได้ ด้วยระยะทางประมาณ 10 กิโลเมตร ผ่านไร่กาแฟตลอด 2 ข้างทาง 1 ชั่วโมงก็มาถึงยอดดอย มืดค่ำพอดี เจอนักท่องเที่ยวอีก 2 กลุ่มที่กางเต็นท์เรียบร้อย เราก็ร่วมแจมกันเลย แนะนำตัวพูดคุยกัน จากนั้นก็ร่วมวงรอบกองไฟกันได้ ฮาๆ เนียนขอร่วมวง มิตรภาพดีดีก็เกิดขึ้น น้องๆ เป็นคนจังหวัดน่าน ขับรถมอเตอร์ไซต์ขึ้นมาเที่ยว ต่างคนต่างอาชีพ พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต เม้าท์มอย กินดื่ม ถ่ายรูป สนุกสนานเฮฮากันไป

คืนนี้ดาวเต็มท้องฟ้า

มีหางทางช้างเผือกมานิดหน่อย ผัดเปลี่ยนกันมาเป็นแบบ

บนดอยสวนยาหลวง จะเป็นเขตของ 2 จังหวัด คือ อีกข้างเขตจังหวัด พะเยา

รีบตื่นเช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น

 

ทะเลหมอกมีนิดหน่อย

พบกับวิว 360 องศา รอบตัว

อีกฝั่งเขตจังหวัดน่าน ครั้งนี้ได้เที่ยว 2 จังหวัดเชียวนะ

ก่อนจะลงดอย ขอถ่ายรูปหมู่กับน้องๆ ที่เพิ่งรู้จักจักกันแค่ข้ามคืน แต่รับรู้ถึงมิตรภาพที่ดีดี ทราบว่าระหว่างทางขึ้นมาน้องๆ ทำมือถือหล่น แต่ชาวบ้านก็เก็บและฝากไว้ และยังลงไปช่วยมอเตอร์ไซต์อีกคันที่ขับขึ้นมาแล้วล้ม และพาขึ้นมาบนดอยนี้ได้อย่างปลอดภัย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ มีโอกาสได้ไปน่านอีกแน่นอนค่ะ

จากซ้ายไปขวา ก้อง ปอม อู ฝน แต้มศรี ลิงเปิ้ล พลอย เป้ พี่มารุต ส่วนตากล้อง คือพงษ์

ได้เวลากลับแล้ว รีบๆไปขึ้นเครื่องกลับ ฟินๆๆ กับวิวนี้นะ ต้องกลับมาซ้ำอีกแน่นอน

ขาลงเราได้เห็นไร่กาแฟอย่างจริงจัง แต่ถ่ายรูปมาได้แค่นี้ละ ทางขรุขระ ถ่ายรูปลำบากมาก ทำให้เห็นว่าถนนแคบขนาดไหน ถ้าช่วงหน้าฝนรถจะขึ้นมาถึงยอดดอยไม่ได้นะคะ ต้องเดินประมาณ 4 กิโลเมตรค่ะ

สนใจติดต่อท่องเที่ยวหมู่บ้านสันเจริญและดอยสวนยาหลวง ได้นะคะ ติดต่อคุณกริช โทร 0863907737 หรือที่ fan pageท่องเที่ยวดอยสวนยาหลวง บ้านสันเจริญ สอบถามข้อมูลได้ค่ะ

จบทริปนี้ด้วยความอิ่มเอมใจ เราได้เข้ามาถึงพื้นที่ที่พ่อหลวง พระราชินี สมเด็จพระเทพฯ ได้เสด็จเข้าถึงปัญหาของประชนชาวไทยที่อยู่ห่างไกล เมื่อก่อนท่านเหนื่อยเพียงใด ทำเพื่อประชาชนของท่านขนาดไหน ให้พวกเรามีอาชีพเลี้ยงดูตัวเอง พอกิน พอใช้

“…ทุกวันนี้ประเทศไทยยังมีทรัพยากรพร้อมมูล ทั้งทรัพยากรธรรมชาติและทรัพยากรบุคคล ซึ่งเราสามารถนำมาใช้เสริมสร้างความอุดมสมบูรณ์และเสถียรภาพอันถาวรของบ้านเมืองได้เป็นอย่างดี ข้อสำคัญเราจะต้องรู้จักใช้ทรัพยากรทั้งนั้นอย่างฉลาด คือ ไม่นำมาทุ่มเทใช้ให้สิ้นเปลืองไปโดยไร้ประโยชน์ หรือได้ประโยชน์ไม่คุ้มค่า หากแต่ระมัดระวังใช้ด้วยความประหยัดรอบคอบ ประกอบด้วยความคิดพิจารณาตามหลักวิชา เหตุผล และความถูกต้องเหมาะสม โดยมุ่งถึงประโยชน์แท้จริงที่จะเกิดแก่ประเทศชาติ ทั้งในปัจจุบันและอนาคตอันยืนยาว…”พระราชดำรัส ในการเสด็จออกมหาสมาคม ในงานพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา พุทธศักราช 2529 วันศุกร์ที่ 5 ธันวาคม 2528

…. เมื่อไหร่ที่เหนื่อย ท้อ ขอให้นึกถึงท่าน ให้ รัก สามัคคีกัน ช่วยกันดูและประเทศไทยให้เป็นประเทศที่น่าอยู่นะคะ เรารักในหลวง เรารักประเทศไทย

“ร่วมสนับสนุนการทำความดี ตามรอยพระยุคลบาท เพื่อพ่อหลวงของเรา โดย “www.jetradar.co.th” และ ” https://th.readme.me/“

เรื่องโดย ลิงเปิ้ล | LingPle Mayuree : lingple07@gmail.com

ถ่ายภาพโดย : ลิงเปิ้ล | LingPle Mayuree , Piyawat Khuleesab, Marut Mailumyad

Facebook เที่ยวแล้วยัง กับ มิตรภาพ Friendship Journey : www.facebook.com/welikejourney

#welikejourney #เที่ยวแล้วยัง #เที่ยวแล้วyoung

IG : lingple

ต้นฉบับบทความ https://th.readme.me/p/7407