ปีเก่าผ่านไป ปีใหม่เข้ามา อะไรที่มีดีไม่งาม ก็ขอให้มันผ่านไป เรามาต้อนรับปีใหม่ด้วยใจที่เบิกบาน พร้อมรับสิ่งดีๆ ที่กำลังจะก้าวเข้ามาในชีวิตกันดีกว่า
วันนี้ขอสงวนท่าทีไม่เหวี่ยง ไม่วีน ไม่เหน็บ เพราะขืนออกตัวแรงตั้งแต่ต้นปี มีหวังปีนี้ทั้งปีปากคงจัดขึ้นเป็นกอง อิอิ แต่ก็อย่างที่ชี้แจง “ติเพื่อก่อ”
จริงๆ แล้วคอลัมน์นี้ใช่ดีแต่แกว่งเท้าหาเสี้ยน ชอบกินเผือก เพียงแต่ว่าคนบางคนถ้าเราไม่เขี่ยบ้าง จะไม่รู้สึกสำเหนียกในเรื่องกิริยามารยาท หรือพูดหยาบๆ ว่าเข้าข่าย “สันดานเสีย!”
วีคนี้มีเรื่องราวฉาวโฉ่อของตัวพระเอกคนดังกับ นางเอกคนสวย ที่เข้าวงการมาด้วยสายตาอันแหลมคมประนึงเหยี่ยวของหมามอง แมวมอง ที่เห็นความแซบแอนด์แฮ่ดที่ซ่อนอยู่ข้างใน (ร่มผ้า)
ขาเม้าท์แอบเม้าท์ลับหลังว่าตอนแรกไม่ได้อยากเอามาปั้นหรอกย่ะ อยากเอามาปล้ำซะมากกว่า คิคิ เพราะแค่เห็นแผงอกก็ฟินไปถึงไส้ติ่งแล้ว 55+
เดินไปไหนมาไหนก็มีคนมอง ก็เลยจองหองหนักข้อขึ้นกว่าเก่า ออร่าความแอ๊บส่องไปกระทบลูกกะตาผู้จัดก็เลย ได้มาโลดแล่นในวงการด้วยการเปิดซิงกับงานละครค่ายดังคับฟ้า เข้ามาวงการแรกๆ หากแรงเกินก็เกรงว่าจะไม่งาม แต่เรื่องความคันนี่ยิ่งนานวันมันยิ่งกำเริบ…
วันหนึ่งได้เล่นประกบนางเอกดังกำลังจะดัง มองกันไปมองกันมาความคันในร่มผ้าชักกำเริบ โอ้วววว… เข้าวงการมาแรกๆ ต้องอาศัยรถกองถ่าย พ่อตัวดีก็ทำทีขอติดรถลงปากซอย อ้างสวยๆ ว่าเกรงใจ เดี๋ยวเรียกแท็กซี่กลับบ้านเอง
คุณพระ! เจอดอกนี้เข้าไป เป็นใครก็ต้องให้กลับด้วยแล้วแหละ จากนั้นความสัมพันธ์ยิ่งแนบแน่นหนึบ พระเอกก็ต้องคู่กับนางเอก สุดท้ายก็ “ไอ เลิฟ ยู” ความไม่รู้จักพอ เป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ ความรักของทั้งคู่ จบลงในเวลาไม่ถึงสองปี “เสียใจแต่ไม่แคร์” คร่า นางโยนหินถามทางหาเหยื่อรายใหม่ด้วยใจแน่วแน่ …
แล้วโชคก็เข้าข้าง เมื่อมาเจอสมภารที่ชอบกินไก่อ่อน วุ้ย! ไก่วัด ฮ่าๆ ใครถามก็แหกปากกระจับว่า พี่น้อง แต่ไหงนานวันไปกลายเป็นท้องติดกัน 55+ ฟุตลอง ฮอทดอก สโมกกี้ไบท์ ซื้อหนึ่งแถมสอง รับมั้ยคะ พิเศษแค่ชั่วโมงนี้!!
กลิ่นเหม็นเน่าลอยไปพร้อมขี้ฝุ่นไปติดรูจมูกผู้ปกครอง เลยเจอกฎเหล็กสั่งห้ามติดต่อพระเอกหน้ากระทะ ณ บัดนาว “ความแฮ่ดไม่เคยปรานีใคร” นางปั้นน้ำเป็นตัวบอกคนที่บ้านว่ามีถ่ายละครต่อ เสร็จแล้วจะรีบโกโฮมนะคะคุณแม่ เสียงเพลงในผับลอยมากระทบรูหู แววตาคู่สวยหันไปทางต้นเสียงที่มีเพื่อนกะเทยวี้ดว้าย ประนึงว่าประตูเมืองโดนข้าศึกตีแตก 55+
OMG! เลือดในกายสาวพลุ่งพล่าน ความหงี่วิ่งปรู้ดปร้าด นางส่งยิ้มไปให้ด้วยสายเป็นมิตร ช้าๆ ได้พร้าดุ้นใหญ่ อิอิ อดเปรี้ยวไว้กิน (จ-เจี้ยว-จ้าว) ฟันธงได้ว่ายังไงก็ต้องได้ โฮะๆ หนุ่มมาดเท่ผู้สวาปามชะนีแทนข้าว ว่าไปนั่น หลงใหลในความใส ซื่อ (บริสุทธิ์หรือเปล่าก็ไม่รู้สินะ) แบบหัวปักหัวปำ หุหุ
แล้วรักฉาบฉวยของคนสวยกับคนหล่อก็เกิดขึ้น…พวกข้าทาสบริวารเชียร์อัพไม่ต่างกับเชียร์ฟุตบอลไทยมาเลย์ 55+ เวลาผ่านไปไวเหมือนติดจรวด …สันดอนแก้ได้แต่สันดานมักมากแก้ไม่ได้ เพราะไม่อยากแก้ กร๊ากๆ พ่อตัวดีสำลีแปะหัว… เริ่มออกลาย ชะนีอ่อนหัดเริ่มเห็นนรกลอยมาอยู่ตรงหน้า …
ที่ผ่านมาก็วินๆ กันทั้งคู่ ไม่มีใครได้ใครเสีย มีแต่เสียว แต่นานวันความเสียวชักลดลง ถอยดีกว่า ก่อนที่ทุกอย่างจะประจานตัวเองให้ขายหน้ามากกว่านี้ เพราะมีแมลงวันบินมาตอมที่รูหู บอกเป็นนัยๆ ว่าผู้ใหญในช่องเริ่มไม่ปลื้ม “GOOD BYE”