กลายเป็นข่าวครึกโครมที่สังคมไทยกำลังให้ความสนใจอยู่ในขณะนี้ หลังจากที่นายวิรพล สุขผล หรือ”หลวงปู่ เณรคำ” ถูกศาลแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา มีคำสั่งให้ส่งตัวกลับมาดำเนินคดีในประเทศไทย โดยจะถึงเมืองไทยวันนี้(19 ก.ค. 60)เวลาประมาณ 22.00 น. หลังจากหนีคดีไปอยู่ประเทศสหรัฐอเมริกากว่า 4 ปี
ซึ่งคดีนี้ถือว่าสั่นสะเทือนวงการสงฆ์เป็นอย่างมาก เนื่องจากว่าอดีตพระรูปนี้ได้หากินกับความเชื่อความศรัทธาของชาวพุทธจนมีคนหลงเชื่อบริจาคเงินจำนวนมากนับพันล้านบาท และที่สำคัญยังพยายามติดสินบนด้วยการบริจาคเงินและรถหรูให้กับพระผู้ใหญ่เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือของตนเอง จนทำให้หลวงปู่เณรคำได้รับการยกย่องและมีผู้นับถือศรัทธาเป็นจำนวนมาก
แต่มาวันนี้จากสูงสุดคืนสู่สามัญหลวงปู่เณรคำถูกกระชากหน้ากากและถูกดำเนินคดีถึง 8 ข้อหา ทั้งฟอกเงิน ,ยาเสพติด,พรากผู้เยาว์ และอวดอุตริอภินิหาร จนนำไปสู่การจับกุม
ซึ่งก่อนที่หลวงปู่เณรคำจะมายืนอยู่จุดสูงสุดนี้ได้ต้องผ่านอะไรมาบ้าง ตามไปย้อนดูเส้นทางอวดอุตริอภินิหาร ก่อนโกยรายได้นับพันล้านบาท
หลวงปู่เณรคำ เดิมชื่อ นายวิรพล สุขผล พอบวชเป็นพระภิกษุชื่อพระวิรพล ฉัตติโก เคยเป็นประธานสงฆ์สำนักสงฆ์วัดป่าขันติธรรม ซึ่งก่อนที่จะมีชื่อเสียงได้มีการสร้างภาพและตกแต่งประวัติให้ดูน่านับถือ
โดยสร้างภาพว่าเป็นคนชอบฝักใฝ่ธรรมมะมาตั้งแต่เด็กชอบปฏิบัติธรรม และเมื่ออายุได้ 15 ปีก็ได้ออกบวชเป็นสามเณร เมื่อวันที่ 13 กันยายน 2537 ที่วัดภูเขาแก้ว อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี จากนั้นมีการเล่าขานกันว่า “เมื่อหลวงปู่เณรคำไปจาริกธุดงค์อยู่ที่จังหวัดกาฬสินธุ์ พุทธศาสนิกชนพากันไปกราบคารวะนมัสการและได้มองเห็นองค์หลวงปู่
ซึ่งท่านนั่งบำเพ็ญภาวนาอยู่ในกลดบาง ๆ เป็นพระแก่ชรา แต่พอท่านเปิดกลดออกมาก็กลายเป็นเณรน้อยออกไปบิณฑบาต ขากลับจากบิณฑบาต พุทธศาสนิกชนบางคน ได้มองเห็นองค์หลวงปู่ท่านเป็นพระแก่ชรา อายุราว 80 ถึง 90 ปี ผมหงอก หลังค่อม เหี่ยวย่น หนังยาน
บางคนฝันเห็นพระเดชพระคุณท่าน หลวงปู่เณรคำ ไปยืนอยู่บนหัวเตียงเดี๋ยวเป็นเณรน้อยอายุน้อย ๆ เดี๋ยวก็กลายเป็นพระที่แก่ชรามาก ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มมีคนเรียก ตามสิ่งที่เขาเห็น “หลวงปู่” หรือ “หลวงปู่เณรคำ ฉัตติโก” กลายเป็นที่มาของชื่อหลงปู่เณรคำ
หลังจากนั้นก็มีการโปรโมทชื่อเสียงเพื่อสร้างความศรัทธาให้กับหลวงปู่เณรคำออกมาเป็นระยะในทำนองว่าเป็นพระที่หลุดพ้นจากกิเลสมีอภินิหารมากมาย เมื่อยามที่ถูกเชิญไปเทศน์มักจะพูดอวดอ้างว่าตัวเองสาสามารถระลึกชาติได้อยู่เสมอ
