จาก SEP-S ธรรมศาสตร์

ถึง พรบ. คอมพิวเตอร์

     วันนี้ตั้งใจเขียนเรื่องพรบ.คอมพิวเตอร์ เรื่องใกล้ตัวที่สามารถนำภัยมาสู่เราได้แบบรู้เท่าไม่ถึงการณ์ จะบอกว่ารู้ไว้บ้างก็ไม่เสียหายอะไรเพราะปัจจุบันคอมพิวเตอร์กับเรา มันติดกันจนแยกกันไม่ออกเลยทีเดียว ตั้งแต่ตื่นยันจะนอน ก็ยังห่วงพะวงเรื่องโทรศัพท์ เรื่องคอมพิวเตอร์อยู่ดี วันนี้จะนำปลีกย่อยบางส่วนมาเล่าสู่กันฟัง เพราะเดี๋ยวนี้เขามีพรบ.คอมพิวเตอร์กันแล้ว

     ก่อนจะมาพูดถึงพรบ.คอมพิวเตอร์ ซึ่งถืบเป็นกฎหมายใหม่ที่ตราขึ้นมาเพื่อเอาผิดกับคนละเมิดสิทธิ์ผู้อื่น ผมขอเล่าถึงหลักสูตรระยะสั้นของนักธุรกิจรุ่นใหม่ๆ ที่เรียนกันหลังเลิกงาน หรือเรียนกันวันหยุดสัปดาห์ละ 1 ครั้ง สร้างคอนเนคชั่นและมิตรภาพอย่ามหาศาล

     หลายหลักสูตร–หลายสถาบันทั้งสถาบันพระปกเกล้า (หลายหลักสูตร), วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร (วปอ.), จุฬา (ภูมิพลังแผ่นดิน) ตลาดหลักทรัพย์ (วตท) ธรรมศาสตร์ ก็มีหลักสูตรอย่างนมธ. (หลักสูตรนักบริหารระดับสูงธรรมศาตร์เพื่อสังคม) และ SEP.หรือหลักสูตร "สุดยอดผู้ประกอบการรุ่นใหม่เพื่อสังคม" ชื่อเต็มคือ Super Entrepreneur Program for Socitey ชื่อย่อว่า SEP.

     ในฐานะที่ผมเป็นศิษย์เก่าธรรมศาสตร์ (ปริญญาโท) ได้เข้าอบรมหลักสูตร นมธ. (หลักสูตรนักบริหารระดับสูง–ธรรมศาตร์เพื่อสังคม) หรือ Thamasat Leadership Program ชื่อย่อคือ TLP. จบจากหลักสูตรนี้ ก็เข้าอบรมต่ออีกหลักสูตรคือ SEP. อย่างที่ผมเกริ่นข้างบน

     หลักสูตร SEP.หรือ "ผู้ประกอบการรุ่นใหม่เพื่อสังคม" ถือเป็นหลักสูตรที่รองรับนักบริหารรุ่นใหม่ ซึ่งเกือบทั้งห้อง 100 กว่าคน (หลักสูตรนี้รับเต็มที่ได้ 120 คนเท่านั้น) เกือบทั้งหมด "เป็นลูกเถ้าแก่" ทั้งสิ้น–ต่างคนต่างเพิ่งเรียนจบและเริ่มทำงานวิชาที่เรียนวิทยากรจะเน้นในเรื่อง สถานการณ์ปัจจุบันกับผลกระทบทางธุรกิจเน้นเรื่องทฤษฎีและวิธีคิด เรียกว่าทุกวันพุธ (เรียนทุกวันพุธ 6 โมงเย็นถึง 3 ทุ่ม) จะไม่ค่อยมีใครขาดเรียนเลย เพราะวิทยากรจะเปลี่ยนทุกพุธ มีเรื่องดีๆ ที่เราไม่เคยรู้มาก่อน มาบรรยายให้เราฟังตลอด

    SEP-2 คือรุ่นที่ 2 –ผมเรียนรุ่นที่ 2 คือเป็นหลักสูตรสำหรับคนรุ่นใหม่ที่โดดเด่นที่สุดหลักสูตรหนึ่งของประเทศไทย มีทายาทธุรกิจทุกระดับอัดแน่นในหลักสูตรนี้ ผู้อำนวยการโครงการคือ อ.มนตรี จิรโฆไทย ลูกหม้อธรรมศาสตร์ เข้าเรียนหลักสูตรนี้แล้วเหมือนเข้าเรียนธรรมศาสตร์ปีหนึ่งเลย

คร่าวๆ กับเรื่องพรบ.คอมพิวเตอร์ที่อยากจะแนะนำ เอาแบบหลวมๆ ก็แล้วกันนะครับ เพราะคอมพิวเตอร์ที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้มีความสุ่มเสี่ยงไม่ใช่น้อย บางทีสิ่งที่เราโพสท์–แชร์ ก็ไม่รู้ว่าเสี่ยงคุกตะรางหรือไม่

    1.แอบเข้าคอมพิวเตอร์ของคนอื่น หากเราแอบเข้าคอมพิวเตอร์ของคนอื่น ในกรณีที่เขาตั้งรหัสผ่านเอาไว้ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 6 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท (ในทางกลับกัน หากเราไม่ตั้งรหัสผ่านเข้าเครื่องเอาไว้ แล้วคนอื่นมาแอบเข้าไปใช้งาน เขาอาจไม่มีความรับผิดตามมาตรานี้) และหากเรานำรหัสผ่านนี้ไปบอกต่อ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 ปี หรือปรับไม่เกิน 20,000บาท

    2.ขโมย ID และ Password : แอบใช้ ID และ Password ของผู้อื่นโดยที่เจ้าของไม่อนุญาต มีสิทธิ์ถูกฟ้องร้องค่าเสียหาย 100,000 บาท ดังนั้นอย่าแอบใช้ ID และ Password ของคุณสามีหรือภรรยาจนถูกจับได้นะครับ

    3.ส่งอีเมล์หรือข้อความลุกโซ่ : แนวๆ ประมาณว่า ให้ส่งต่อไปอีก 7 คน ไม่งั้นเราจะ…นั่น นี่ โน่น!! ไม่ว่าจะทางดีหรือร้าย ก็เข้าข่ายสร้างการรบกวนให้ผู้อื่น มีสิทธิ์โดนปรับไม่เกิน 100,000 บาท

    4.การนำรู้ปผู้อื่นไปแชร์ : ไม่ว่าจะแชร์รูปใคร ทั้งเพื่อน คนรู้จัก ดารา นักการเมือง หรือใครก็แล้วแต่หากเรานำไปแชร์ หรือดัดแปลง ทำให้ผู้อื่นเสียหาย หรือได้รับความอับอาย มีความผิดและมีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี ปรับไม่เกิน 100,000 บาท

    5.โพสท์ข้อความด่า; การโพสท์ข้อความด่าหรือจงใจกล่าวหา ใส่ร้ายคนอื่น มีความผิดและมีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี ปรับไม่เกิน 100,000 บาท

    6.แชร์สื่อลามก : การแชร์ข้อมูลที่ลามก หรือสื่อให้เห็นถึงเนื้อหนัง ใต้ร่มผ้า มีความผิดและมีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี ปรับไม่เกิน 100,000 บาท

     เอาแค่นี้ก่อนนะครับ มีเรื่องราวดีๆ จะนำมาเล่าให้ฟังอีกที เพราะทุกวันนี้นับวันที่คอมพิวเตอร์จะเข้ามามีบทบาทต่อชีวิตพวกเรา มีพรบ.คอมพิวเตอร์ ก็เหมือนทุกชีวิตมีกรอบปฎิบัติ เพื่อเข้าใจ คำว่า "สิทธิส่วนบุคคล"

TONY AIGNER