Dear Basketball แอนิเมชั่นความยาวหกนาที บอกเล่าช่วงชีวิตการเป็นนักบาสเก็ตบอลอาชีพก่อนรีไทร์ของไบรอันต์ คว้าเอารางวัลแอนิเมชั่นขนาดสั้นยอดเยี่ยมจากออสการ์มาครอง และนั่นส่งให้เขากลายเป็นนักบาสเก็ตบอลคนแรกของโลกที่คว้าเอาออสการ์ไปนอนกอดได้
แต่อย่าไปคิดเชียวว่าไบรอันต์คือนักกีฬาผู้อารีอารอบและเป็นที่รักยิ่งในวงการบาสเก็ตบอล เพราะตลอดระยะเวลาสองทศวรรษในการเป็นนักกีฬา เขาแทบจะแขวนป้ายตัวเองว่าเป็นหนึ่งในนักบาสเก็ตบอลผู้อหังการ จนเผลอๆ จำนวนดอกไม้ที่เขาได้รับด้วยความรักนั้นก็น่าจะพอๆ กันกับจำนวนก้อนหินจากเหล่า haters แถมด้วยสารพัดสารพันวีรกรรมในสนาม โดยเฉพาะเมื่อปี 2006 ในเกมระหว่างเลเกอร์สกับ โตรอนโต แร็ปเตอร์ส ไบรอันต์ก็ทำแต้มคนเดียวไปถึง 81 แต้ม (!!) ซึ่งส่วนหนึ่งก็มาจากการไม่ยอมจ่ายบอลให้เพื่อนคนไหนในทีมได้ยัดลงห่วง จนถูกสื่อและแฟนบาสเรียก (แกมแซะ) ว่าเป็น ‘พ่อนักบาสชายเดี่ยว’ อันที่จริงแล้ว ร่างแรกของ Dear Basketball นั้นมาจากบทกวีแถลงการณ์ประกาศรีไทร์ตัวเองเมื่อปี 2015 ของไบรอันต์ เล่าถึงเด็กชายที่โยนม้วนถุงเท้าลงตระกร้าถังขยะก่อนจะเติบโตมาเป็นนักกีฬาอาชีพ ก่อนจะขยับขยายกลายมาเป็นแอนิเมชั่นขนาดสั้นที่ไบรอันต์นั่งแท่นโปรดิวเซอร์เอง และได้ เกล็น คีน อดีตทีมงานดิสนีย์ผู้อยู่เบื้องหลัง Beauty and the Beast (1991), Tarzan (1999) มาเป็นผู้กำกับให้ ทั้งยังโชว์เหนือด้วยการได้ จอห์น วิลเลียมส์ คอมโพสเซอร์จาก Star Wars, Jurassic World, Harry Potter (ไบรอันต์เป็นแฟนเดนตายของแฟรนไชส์พ่อมดน้อย) มาทำดนตรีประกอบ (แม้วิลเลียมส์จะบอกไบรอันต์ว่า เขาน่ะ ‘ไม่เคยดูบาสเก็ตบอลนะ จะระดับไฮสคูล, วิทยาลัย, แข่งแบบอาชีพ
by TVPOOL ONLINE






