ในปัจจุบันนี้เกือบจะไม่ได้เห็นเด็กๆไว้จุกกันแล้ว เพราะนิยมไว้ผมธรรมดาดีกว่า ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไร ถ้าเป็นเด็กหญิงก็เลยไว้ผมยาวเสียทีเดียว สมัยก่อนชอบไว้จุกให้แก่บุตร เวลาจะโกนก็ทำเป็นพิธี เชิญบรรดาญาติมิตรมาอวยพร ข้อใหญ่ใจความนั้นก็คือการลงขัน ผู้ที่มาจะเอาเงินหรือทองของมีค่ามาลงขันให้แก่เด็ก มีคติถือกันคล้ายเป็นเกียรตินิยมอยู่อย่างหนึ่ง คือผู้ที่ได้รับเงินหรือทองลงขันในงานโกนจุกบุตรของตนมาแล้ว มักจะจดบัญชีและจำนวนของที่ได้รับไว้ เพื่อให้ทราบว่าผู้ใดเอาอะไรมาลงขันเท่าใด ครั้นถึงคราวที่ตนถูกเชิญบ้าง เช่นเดียวกับให้ของขวัญในพิธีแต่งงาน ขึ้นบ้านใหม่ หรือในงานทำบุญวันเกิดรอบใหญ่ๆ แม้จะจงใจให้เงินก็ให้โดยวิธีเอาธนบัตรสอดซองให้ เพราะเจ้าภาพมิได้ตั้งขันไว้ดังสมัยก่อน
ให้โหรผูกดวงชะตาของเด็ก เพื่อสอบหาวันและฤกษ์งามยามดีให้ละเอียดและกำหนดวันงานให้แน่นอน พิธีนี้ควรทำงานเป็น 2 วัน คือเริ่มพิธีและสวดมนต์เย็น รุ่งขึ้นพระสงฆ์ฉันอาหารบิณฑบาตเช้าและตัดจุก
ตามประเพณีโบราณ เมื่อเด็กมีอายุพอควร ก็ไว้ผมเกล้าจุกให้มีได้ตัด พอเด็กย่างเข้าขีดรู้เจริญวัย คือ เด็กชายอายุย่างเข้า ๑๓ ปี อย่างมากไม่เกิน ๑๕ ปี เด็กหญิงอายุย่างเข้า ๙ ปีอย่างมากก็เพียง ๑๑ ปี บิดามารดาก็จะจัดการทำพิธีตัดจุกให้ ซึ่งเรียกว่า “พิธีมงคลโกนจุก”
หมายเหตุ การที่โกนจุกเด็กหญิงในช่วงอายุน้อยกว่าผู้ชายนั้น เป็นเพราะเกรงว่าจะถึงกำหนดมีประจำเดือน หากเกิดมีขึ้นในขณะทำพิธีจะทำลายให้พิธีเสื่อมได้