เป็นธรรมดาของวงการบันเทิงที่ความฮอตไม่มีวันจีรังยั่งยืน อยู่ที่ว่าวาสนาจะฮอตได้นานแค่ไหนมากกว่า เก่าไปใหม่เข้ามาแทนที่วนเวียนอยู่แบบนี้ตลอดๆ เหมือนพระเอกหลายๆ คนที่มีขึ้นก็ต้องมีลง เคยได้เป็นพระเอกก็จริงแต่ย่อมต้องหลุดตำแหน่งเพราะมีคนใหม่ๆ เข้ามา วันนี้ตามไปส่องอดีตพระเอกที่ในวันวานหลายคนคุ้นหน้าคุ้นตากันดี วันนี้ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง ตามไปเบิ่งกันจ้า
อู ภานุ : เป็นพระเอกที่ประกบนางเอกสาย ฝ. อย่าง ชมพู่ อารยา มาแล้ว สำหรับ อู ภานุ เรียกว่า 15-16 ปีก่อน เป็นยุคที่รุ่งเรืองของพระเอกหนุ่มแดนใต้คนนี้มากๆ มีผลงานละครออกมาให้แฟนๆ ได้ชื่นชมไม่ขาดสาย ก่อนที่ยุคสมัยจะเปลี่ยนใหม่ ดาราหน้าใหม่ก้าวเข้ามาโลดแล่นในวงการมากมาย แม้ทุกวันนี้อูจะยังคงมีผลงานผ่านหน้าจอให้แฟนคลับรุ่นเก๋าได้ชื่นชม แต่บทพระเอกที่เคยได้รับก็อันตรธานหายไปนานพอสมควรแล้ว
พอล ภัทรพล : หล่อ สุขุม แลดูเป็นหนุ่มอ่อนโยนที่สาวๆ ฝันถึง สำหรับ พอล ภัทรพล อีกหนึ่งพระเอกในอดีตที่หลายคนปลื้มปริ่มผลงานของเขา ตั้งแต่ละครเรื่อง ปริศนา ปี 2543 เรื่อยมาถึง ศิลามณี ปี 2551 ผลงานของพอลเป็นที่ชื่นชอบของคอละครมาโดยตลอด ก่อนเจ้าตัวจะทิ้งท้ายผลงานละครเรื่องสุดท้ายไว้ในปี 2555 แม้ปัจจุบันพอลจะไม่ค่อยมีผลงานด้านการแสดงให้เห็น เพราะหันไปทำธุรกิจอื่นที่ชอบกว่า แต่ออร่าความหล่อเยี่ยงพระเอก ไม่เคยห่างหายไปไหนนะเออ
อ้น รติพงษ์ : เป็นพระเอกรูปหล่อจากเวที ดัชชี่บอยแอนด์เกิร์ล ปี 2541 สำหรับ อ้น รติพงษ์ ก่อนที่จะได้มาเล่นละครเรื่องแรก พลับพลึงสีชมพู ประกบนางเอกตัวแม่ในเวลานี้อย่าง อั้ม พัชราภา เมื่อปี 2542 เวลาผ่านไปเกือบ 20 ปี ดีกรีความหล่อของอ้นไม่เคยลดน้อยลง แต่ที่เปลี่ยนไปคงเป็นตำแหน่งพระเอกนี่แหละ ที่หลุดลอยไปตามกาลเวลา เพราะดาราหนุ่มหน้าใหม่ๆ แจ้งเกิดเพียบ เวลานี้แม้จะยังมีผลงานการแสดงให้ได้เห็นอยู่ แต่ก็ไม่ใช่บทพระเอกเฉกเช่นแต่ก่อนแล้ว
อู๋ นวพล : ฝากผลงานละครเรื่องแรกไว้ที่หน้าจอแก้วตั้งแต่ปี 2544 สำหรับ อู๋ นวพล อดีตแฟนหนุ่มของสาว แพร พรรัมภา หนุ่มหล่ออีกหนึ่งคนจากเวที ดัชชี่บอยแอนด์เกิร์ล ที่ครองตำแหน่งพระเอกเด่นๆ มาตลอด แต่เมื่อเข้าสู่ปี 2549 มีโอกาสพลิกมาเล่นบทร้ายเรื่องแรกในละคร พลิกดินสู่ดาว เลยทำเอามาดร้ายๆ ติดตาจนทำให้รับบทร้ายแทนบทพระเอกมาเรื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้ ซึ่งแทบจะจำไม่ได้แล้วว่าหนุ่มอู๋ก็มีดีกรีเป็นพระเอกกับเขาเหมือนกัน แต่ก็นะ!! การเป็นนักแสดงจะบทดีหรือบทร้ายไม่สำคัญหรอก ฝีมือเทพๆ ต่างหากที่สำคัญกว่าบทเป็นไหนๆ
