ประวัติ ‘วิทยา เจตะภัย’ หรือ ‘ถนอม สามโทน’ เจ้าของเพลง “เจ้าภาพจงเจริญ”

ประวัติ ‘วิทยา เจตะภัย’ หรือ ‘ถนอม สามโทน’ จากชีวิตวัยเด็กบ้านยากจนถึงขั้นไม่มีรองเท้าใส่ไป สู่เจ้าของเพลง “เจ้าภาพจงเจริญ” ก่นเสียชีวิต

วันที่ 30 มีนาคม 2566 มีรายงานว่า นายวิทยา เจตะภัย หรือ ถนอม สามโทน เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับเมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2566 ที่ผ่านมา ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย ทั้งนี้ครอบครัวจะนำร่างของ ถนอม ไปบำเพ็ญกุศลที่วัดนวลจันทร์ กรุงเทพมหานคร

นายวิทยา เจตะภัย หรือ ถนอม สามโทน เคยเป็นหนึ่งในสมาชิกวง “สามโทน” ศิลปินกลุ่ม 3 คน ซึ่งประกอบด้วย สุธีรัชย์ ชาญนุกูล (บุ๋มบิ๋ม), ธงชัย ประสงค์สันติ (ธง) และ วิทยา เจตะภัย (ถนอม) สังกัดค่ายคีตาเร็คคอร์ด มีผลงานออกมาทั้งหมด 4 อัลบั้ม คือ

-แอบสนุกสนานกับความมุ่งมั้นของชีวิต (2533),
– ขบวนการโป๊ง โป๊ง ชึ่ง (2534),
-สามใจ (2535)
-ฮัลโหลประเทศไทย ไปเลิฟยู (2536)

โดยมีเพลงฮิตติดหูคนไทยมาอย่างยาวนานคือ “เจ้าภาพจงเจริญ” และ น้ำตาฟ้า, ขบวนการโป๊ง โป๊ง ชึ่ง เป็นต้น ก่อนที่ถนอมจะแยกตัวออกมารับงานแสดงทั้งละครและภาพยนต์ และมีผลงานให้ได้ชมมากมาย อาทิ “น้อง พี่ ที่รัก”

ถนอม เคยเปิดเผยถึงเรื่องราวของชีวิตตัวเองว่า ก่อนที่จะมีชื่อเสียง จากวัยเด็กซึ่งฐานะทางบ้านยากจนถึงขั้นไม่มีรองเท้าใส่ไปโรงเรียน ขณะที่ในยุคที่มีรายได้ดีจากการเป็นนักร้องก็เคยขาดทุนจากการทำธุรกิจเป็นเงินหลักล้านบาท

ถนอม เล่าวว่า เป็นศิลปิน ถนัดสร้างแต่ศิลปะ ร้องเพลง เล่นดนตรี อยากไปทำธุรกิจ เป็นโรงงานเครื่องปักจักรที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ แต่ไม่รู้หลักการทำธุรกิจ ไม่ได้เรียน ไม่มีประสบการณ์อะไรเลย ลงทุนประมาณ 7 หลัก แล้วหายไปหมดเลย ไม่เหลือสักหลัก

ยอมรับว่า ตอนนั้นรู้สึกเครียด เพราะนอกจากจะหมดตัวแล้ว ยังมีเรื่องอื่นๆเข้ามาเสริม อย่างการใช้ชีวิตด้วย มันไม่ค่อยถูกต้อง เมื่อก่อนอยู่บ้านนอกประมาณ 1-2 พอมาเป็นสามโทนปุ๊บขึ้นไปเป็น 100 แต่พอตกลงมา มันไม่มาที่ 1-2 ไง มันลบไปเลย ก็เลยเครียด

ซึ่งเขา เล่าต่อว่า ตอนเกิดเหตุการณ์หนักๆนั้น เป็นช่วงที่วงสามโทนได้แยกย้ายกันไปแล้ว จึงตัดสินใจกลับไปอยู่ที่บ้านเกิดคือจังหวัดแพร่ ตอนนั้นหายไปจากวงการประมาณ 2 ปีได้ นอกจากเขามาจ้างให้เล่นละครบ้าง โดยช่วงที่ชีวิตมีปัญหาดังกล่าว

ถนอมยอมรับว่าเขาหันไปดื่มเหล้าหนัก “หนักมากเลย เวลาดื่ม ผมจะดื่มแบบไม่เหมือนชาวบ้าน ชาวช่อง จะว่าแอลกอฮอล์ลิซึ่มก็ไม่เชิงนะ แต่ว่ามันต้องดื่มอยู่ตลอด พอดื่มแล้วก็ดื่มยาวไปเรื่อยๆ บางทีทั้งคืน ตื่นเช้ามาดื่มต่อ นี่เป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้การดำเนินชีวิตไม่รุ่งเรือง ธุรกิจล้มด้วย”

การดื่มติดต่อกันหลายวัน หลายคืน จนถึงขั้นเสียงาน สมมติว่ามีงานถ่ายละคร เราก็ไปแบบไม่เต็ม หรือไปไม่ทันบ้าง แล้วบทก็ไม่ค่อยแม่น คนอื่นก็จะเสียเวลา หน้าตาก็โทรมๆ มีกลิ่นละมุดด้วย ทำให้ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ขณะเดียวกัน ถ้าไม่ดื่มก็ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองเหมือนกัน จนถึงขั้นที่ว่า ดื่มแล้วไม่พัก มันช็อก เหมือนจะหยุดหายใจ เรี่ยวแรงไม่มี นั่งอยู่ในห้องน้ำ มันเหมือนจะหยุดหายใจไปเอง เหมือนจะตาย ซึ่งถนอม บอกว่า เขารอดจากชีวิตช่วงนั้น ด้วยการใช้วิธีสวดมนต์ โดยในขณะที่จะหายใจไม่ออก ผมก็สวดมนต์ ถ้าพูดในทางวิทยาศาสตร์ ผมสูดหายใจเข้าไป เอาลมเข้าไปเยอะๆ เหมือนกับปั๊มหัวใจ พอออกซิเจนเข้าไปในร่างกายเยอะๆ ผมเลยฟื้นขึ้นมา แล้วไม่ตาย