เมื่อวันที่ 28 มิ.ย. เป็นเรื่องจริงที่ยิ่งกว่าละคร สำหรับครอบครัวของ นายเลิศศักดิ์ โมรัตน์ อายุ 67 ปี บ้านโนนสะอาด หมู่ 8 ต.ดอนนางหงส์ อ.ธาตุพนม จ.นครพนม ซึ่งมีด้วยกัน 3 ชีวิต ประกอบด้วยนายเลิศศักดิ์ น.ส.คำประเสริฐ โมรัตน์ อายุ 36 ปี ลูกสาว และด.ช.ก้องศักดิ์ หรือน้องบอล โมรัตน์ อายุ 3 ขวบ ซึ่งมีสภาพความเป็นอยู่ที่ยากจนแร้นแค้นมาก อาศัยเล้าไก่เก่าเป็นที่ซุกหัวนอน เอาไม้ไผ่ผุ่และถุงปูนซีเมนต์มาแปะติด ช่วยป้องกันแดดกันลมกันฝน และทุกคืนต้องนอนรวมกันทั้งคนทั้งไก่ แทบดูไม่ออกว่านี่คือบ้านที่ใช้พักอาศัย

นายเลิศศักดิ์ เปิดเผยด้วยความอาภัพว่า ตามบัตรประชาชนระบุว่า ตนพักอยู่บ้านเลขที่ 11 หมู่ 5 บ้านโคกสว่าง ต.ดอนนางหงส์ ซึ่งเป็นบ้านของภรรยาคู่ชีวิต แต่เมื่อ 11 ปีก่อน เขาเสียชีวิต ตนจึงออกมาปลูกกระท่อมเล็กๆ ยกสูงอยู่คนเดียวในที่นา ที่เป็นมรดกพ่อแม่ อาศัยปลูกข้าวและเลี้ยงไก่ ต่อมาลูกสาวคือ น.ส.คำประเสริฐ ได้เลิกกับสามี จนต้องหอบท้องโย้ท้องแก่กลับมาคลอดน้องบอลที่บ้าน ตั้งแต่นั้นมาเราก็อยู่กัน 3 คน กระทั่งพอน้องบอลเริ่มโต ก็ป่วยเป็นโรคลมชัก หวั่นใจว่าถ้าเผลอหลานชายอาจตกหล่นจากบ้านจนบาดเจ็บได้ จึงตัดสินใจมาอยู่รวมกันในเล้าไก่ที่ไม่ได้ยกสูง

“ยอมรับว่าครอบครัวลำบากมา ผมต้องเป็นเสาหลักครอบครัวอีกครั้ง แต่ก็เป็นเบาหวานและความดัน ทำได้แค่รับจ้างทั่วไปหาเลี้ยงชีพ อาศัยเบี้ยยังชีพ 600 บาท ช่วยเยียวยา แถมลูกสาวยังป่วยเป็นโรคไต ที่ทำงานหนักไม่ได้อีก ส่วนหลานบอลก็ต้องไปเรียนที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กตามวัย” ผู้เป็นตา เผย

ด้าน น.ส.คำประเสริฐ กล่าวด้วยน้ำตาคลอเบ้าว่า ตอนนั้นตนมีลูกกับสามี 3 คน ก่อนที่จะพบว่าตนป่วยเป็นโรคไตเสื่อม กระทั่งมาตั้งท้องลูกคนที่ 4 ปรากฏว่าสามีไม่เชื่อว่าเป็นลูกของเขา ซึ่งถือว่าเหยียดหยามศักดิ์ศรีมาก ที่โดนคนรักพูดเช่นนี้ใส่หน้า ตนจึงหอบท้องแก่ๆ ร้องไห้กลับมาหาพ่อ และคลอดน้องบอลที่นี่ ด้วยความที่ป่วยหนัก จึงทำได้แค่รับจ้างเก็บพริกวันละ 100 บาท ต้องแบ่งกินอาหารวันละ 2 มื้อ ส่วนลูกได้นมกล่องจากศูนย์เด็กเล็กวันละ 1 กล่องเท่านั้น

“ตอนนี้ชีวิตเราเหลือกันแค่ ตา-ลูก-หลาน ซึ่งพ่อหนูก็ป่วยเป็นความดันเบาหวาน หนูก็เป็นโรคไต ส่วนน้องบอลก็เป็นลมชัก หนูกลัวลูกจะตกกระท่อมตอนเผลอ เลยพากันมาอยู่ในเล้าไก่ร่วมกับไก่ที่เลี้ยง เพราะพื้นบ้านอยู่ติดกับดิน อยากจะไปรักษาตัวเหมือนกันแต่ทำไม่ได้เพราะเป็นบุคคลตกสำรวจ จึงไม่ได้สิทธิ์รักษาตามบัตรทอง ไม่อยากเล่าให้ใครฟัง อายเขา ไม่อยากให้สังคมดูถูกลูกเรา ไม่กี่วันก่อนศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเชิญผู้ปกครองไปประชุม เพื่อขอรับบริจาคเงินค่าบำรุงค่าน้ำค่าไฟ เดือนละ 100 บาท หนูช็อกมาก เพราะไม่มีเงินเลย ได้แต่ยืนร้องไห้กลางที่ประชุม และวิ่งออกมา คิดว่าลูกคงไม่ได้เรียนแล้วแน่ๆ ความหวังของคนเป็นแม่คือนมให้ลูกกับทุนการศึกษา” ผู้เป็นแม่ เผยความรันทด

หากประชาชนจิตกุศลคนใด ต้องการแบ่งเบาความทุกข์ยากสามารถติดต่อสอบถามไปได้ที่เบอร์ 042-053060 อบต.ดอนนางหงส์

สุดแร้นแค้น! แค่เงิน 100 บาทให้ลูกได้เรียนยังไม่มี แถมยังมาเจ็บป่วยทั้งบ้าน